De velden- Korinthe

´´Maar ze heeft jouw ook gezoend dus is het gelijk´´ zei Ethan concluderend. Hij zag oook wel dat Narcissus er verdrietig over was maar het zelfde was met Gilan gebeurd. Maar als Danw duidelijk zei voor wie ze koos dan moest de andere zich er bij leggen. Eigenlijk was Ethan nog steeds blij met Cli, Nu speelde hij net de leider wat hij niet erg al te graag wou.

Congratz op lvl 4

____________________________________________________

Narcissus keek Ethan aan, een traan biggelde over zijn wang. "Hoe kun jij dat nou zeggen Ethan?" vroeg hij. Misschien heeft hij wel gelijk dacht Narcissus terwijl hij dat zei tegen Ethan. "misschien heb je gelijk" zei hij moedeloos. Hij plofte op de grond. Elessar sprong op zijn schoot, Narcissus aaide haar over haar kopje. 'je bent lief geweest vandaag Elessar' fluisterde hij. Neem maar wat rust'

thanx
------------
Ethan snapte eerst niet waarom Narcissus zo fel reageerde. Het kon toch gewoon dus was het logisch te zeggen. Uiteindelijk was hij wel opgelucht dat Narcissus er miscshien wel mee aan dacht. ´´Je moet mensen de ruimte geven om echt uit te zoeken op wie ze zijn´´ zei Ethan rustig. Hij had dat vaak gezegd tegen meisjes die het met hem wouden hebben dus kwam het er vloeiend uit.

Narcissus keek Ethan aan en werd wat rustiger. "bedankt voor je advies Ethan" zei hij glimlachend. Het klonk alsof hij er een hoop van wist, dat zal ook wel. Narcissus was nog nooit verliefd geweest. En nu voelde hij zich klote omdat hij verliefd was, dat klopte gewoon niet. "zullen we iets leuks gaan doen Ethan?" vroeg hij vrolijk. Zijn gevoel was ineens omgeslagen. Hij ging niet meer met zijn hoofd bij zaken zitten die toch niet beter werden. "ik moet even iets anders doen, misschien kunnen we een vriendelijk gevecht houden met zwaarden of zo" zei Narcissus veel vrolijker. Klink misschien raar maar ik wil dit even vergeten"

Ethan vond altijd al zo raar dat Narcissus zo snel van emotie kon wisselen. maar dit keer vond hij het niet erg omdat hij blijer werd. ´´Ehm kunnen we niet beter gewoon onze magie laten zien aan elkaar. Ik ben eigenlijk niet zo´n vechter´´ zei Ethan eerlijk. Hij vocht als het nodig was al ging hij dan ook niet eens doden alleen verlammen.

Clio wandelde op een rustig tempo door de velden. Haar gedachten waren heel ergens anders. Ze wisselden tussen gevechtssituaties, namen van planten die ze zag en Ethan. Ze struikelde daarom ook regelmatig over een steen. Dan bleef ze er weer even bij, maar haar gedachten waren zo weer weg.

Ethan rook opeens een bekende geur. Meteen kwam op zijn gezicht er nog een bredere grijns te staan. Hij rook Clio. Al wis hij dat Narcissus misschien hun niet klef wou zien hij kon het niet laten om naar haar toe te rennen. ´´Clio´´ zei hij blij van de verte al. Het was wel wat overdreven misschien maar toch was hij heel blij.

Clio struikelde weer en merkte toen op dat Ethan aan kwam lopen. Ze rende ook op hem af en sprong in zijn armen. 'Ethan!' Riep ze en ze kuste hem vol op zijn mond. Ze had hem erg gemist, en was dus heel erg blij dat ze hem weer zag.

Ethan was bij dat Clio ook zo blij was en pakte haar stevig vast zodat ze niet tussen zijn armen zou vallen. Hij kuste haar vol terug. Zijn benen veranderde in een van een centaur zodat hij wat steviger stond. Daarna keek hij Clio recht aan. ´´Ik ben blij je weer te zien´´ zei hij blij. Al wist hij zeker dat Narcissus dit niet wou zien.

'Ik ben ook heel bij om jou weer te zien.' Zei Clio en ze sloeg haar armen stevig om hem heen. Ze keek over Ethan's schouder en zag toen pas Narcissus staan. 'Misschien moeten we maar iets minder klef doen voor je vriend.' Zei ze tegen hem.

´´Dat is wel eht beste´´ zei Ethan glimlachend. Hij draaide om naar Narcissus met Clio noch in zijn handen. ´´Ehm Narcissus dit is Clio en Clio dit is Narcissus´´ zei Ethan rustig om hen aan elkaar voor te stellen. Hi voelkde zich ene stuk sterker als hij een centaur was. Mar gelukkig hd Clio er nog niets op tegen gezegd.

Clio zwaaide luchtig naar Narcissus als begroeting en ze streek met de vingers van haar andere hand over de paardenrug die Ethan nu had, omdat hij centaurbenen had. Ze kon het niet laten, ookal was het nog steeds ontzettend klef.

Narcissus keek de twee verliefde mensen vriendelijk aan. "Hallo, Clio" zei hij bedrukt. Zo zo die heeft dus met Clio dacht hij verdrietig. Narcissus pakte haar hand aan en schudde 'm. "leuk je te ontmoeten. Ik ga maar weer want ik zie dat jullie elkaar al lang niet meer hebben gezien." zei hij met een geforceerde glimlach. Narcissus zwaaide en riep "fijne dag nog, Clio en Ethan."

'He, ga nou niet zomaar weg. Je bent er net. Bovendien zou ik het leuk vinden vrienden van Ethan te leren kennen.' Zei Clio een tikkeltje verbaasd. 'Het is helemaal niet nodig om weg te gaan voor mij.' Zei ze met een vrolijke glimlach op haar gezicht.

Narcissus draaide zich om. Met tranen in zijn ogen zei hij "Je weet niet wat er is." Hij ging op de grond zitten tegen het grote lichaam van Zefiros, hij sloeg een vleugel om Narcissus heen. 'rustig maar kleintje' zei hij vriendelijk. Hij bedaarde een beetje. 'ik zal het proberen, Zefiros' zei hij terwijl hij naar Clio keek. "sorry dat je dit moet zien" zei hij snikkend. Het gaat niet zo goed met me. Ik begrijp dat het niet nodig is om weg te lopen maar...... hij stopte midden in zijn zin. "Laat maar, er is veel gebeurt en toen ik jullie zag.... ik wou net aan iets anders denken en iets met Ethan gaan doen. En dan kom jij." zei Narcissus wat rustiger. Niet dat jij er iets aan kan doen maar dan word het gewoon moeilijk voor me, om jullie zo te zien."

Clio trok een wenkbrauw omhoog en keek Narcissus aan. 'Ik ben dan wel aangeraakt door Athena, maar ik heb geen flauw idee waar jij over wauwelt.' Zei ze tegen hem. Ze begreep helemaal niets van wat Narcissus zei. 'Je wilt precies wat gaan doen met Ethan?' Vroeg ze.

"laat ook maar, ik praat in onzin als ik in de war ben." zei Narcissus bedrukt. Ik blijf nog wel even. Ik ben verliefd op een meisje en Gilan is ook op dat meisje. Daardoor hebben we ruzie en zit ik niet lekker in mijn vel." zei hij vlug. Dat is de korte omschrijving." Ik moet hier weg riep een stem in zijn hoofd, Narcissus drukte het stemmetje weg. Hij moest best nog wel even kunnen blijven.

'Kijk, dat is klare taal.' Zei Clio met een glimlach tegen Narcissus. 'Tja, dat is lastig. Ik zou zeggen dat je haar niet onder druk moet zetten en haar zelf moet laten kiezen. Je kan niets doen. Als ze van je houdt zegt ze dat wel en gaat ze voor jou. En anders heb je pech, je komt vast nog wel iemand tegen.' Zei ze nuchter.

Narcissus glimlachte naar Clio. "Ethan zei ook al zoiets. Ik weet dat ik haar zelf moet laten kiezen. Ik probeer lief voor haar te doen, maar dan komt Gilan er steeds tussen" zei hij beheerst, eigenlijk was hij boos op Gilan maar dat liet hij niet zien. "ik kom niemand anders tegen denk ik." zei Narcissus dromerig. Maar ik zie het wel...." zei hij meteen. Zefiros voelde warm aan maar toch fluisterde hij 'laat me maar los Zefiros, ik red het wel weer'

Ethan hield gegrinik in toen Clio antwoorde. Narcissus had gelijk dat leek echt op wat hij zei. ´´Jullie moeten allebei rustig af wachten en wachten op de beslissing van Dawn. Jullie proberen namelijk allebei het zelfde te doen´´ zei Ethan. Hij had beide kanten gehoord alleen niet die van Dawn. Daarom leek het soms net dat hij de bemidelaar was.

Clio knikte en glimlachte. 'En misschien lijkt het nu of je nooit iemand anders gaat vinden, maar ik weet dat het wel zo gaat zijn. Dus als ze niet voor jou kiest, dat is haar vrije keuze, kom je heus nog wel iemand tegen die honderd keer leuker en liever is als zij. Als zij jou niet goed genoeg vind, is zijzelf niet goed genoeg voor jou.' Zei Clio tegen hem. Haar hand rustte nog steeds op Ethan's paardenlichaam.

Ethan was blij dat Clio het niet erg von dat hij even hier in was verandert. Veranderen hoorde bij zijn leven dus was het fijn dat zijn grote liefde het niet erg vond. Toch probeerde EThan zich te consentreren op Narcissus zodat hij niet weer klef werd. ´´We kunnen nog steeds iets anders doen met drieen´´ stelde hij rustig voor.

'Goed idee, heeft er iemand een voorstel?' Vroeg Clio vrolijk. Haar blik dwaalde van Ethan's gezicht naar dat van Narcissus en weer terug. 'Want ik kan zo een... twee... drie... niets bedenken.' Voegde ze er aan toe als verklaring. Haar voet porde in een graspol voor haar.

´´Ik dacht aan een show wat we allemaal konden doen met onze krachten. Of een soort parkoer dat we gaan doen´´ zei Ethan glimlachend. Hij kon wel een sarcastisch opmerking maken over dat iemand met wijsheid niets kon verzinnen. Maar dit keer wou hij zich in houden voor Narcissus. Rustig wachtte hij de reactie van de twee af.

Zefiros had inmiddels zijn vleugel van hem afgehaald. Hij stond weer op en veegde het stof van zijn tuniek af. "lijkt me een goed idee." zei Narcissus opgevrolijkt. Ethan, goed idee laten we dat doen." hij liep naar Zefiros toe en fluisterde 'kun je me wat energie lenen, ik ben een beetje moe' Zefiros stemde in met Narcissus' idee. Hij voelde energie binnen-vloeien, hij kapte de energie-stroom van Zefiros af. 'dank je wel Zefiros' bedankte Narcissus hem met een knuffel. "laten we gaan" zei hij opgewekt en vol van energie. Fluitend keek hij de twee aan.