De velden- Korinthe

Deze uitgestrekte vlakte ligt midden in Korinthe. Je kan niet verder dan honderd meter kijken, want daar staat een heuvel voor. Het is erg open en er staan nauwlijks bomen. Je kan wel groepjes doornstruiken zien staan, maar meer dan gras en grasbloemen vind je er niet. Alleen rond de kleine meertjes die er zijn, daar staan vaak veel bomen en bloemen. Er leven alleen kleine knaagdieren en mensen komen er bijna nooit.

Regels: Die zijn er niet.
Personen: Onbeperkt, het is groot genoeg.

Narcissus bleef een beetje argwanend 'hij had toch woorden gevormd met het vuur?' het klopte gewoon niet dacht hij. "Sorry ik probeerde woorden te vormen met een vuursein maar het mislukte, ik weet niet waarom." zei Narcissus onschuldig. "het was nog te ver weg om hallo te zeggen, en ik dacht je wel te kunnen bereiken met woorden van vuur, dat was geen slimme actie." Sorry daarvoor." zei hij vriendelijk. "Waar ben je ik zie alleen je Rijdier en je geleide." Heb je de kracht van Morphe?" Kan ik je vandaar niet zien?" vroeg Narcissus.
"ik heet Narcissus, aangenaam kennis te maken." Sorry van al die vragen ik ben een nieuwsgierig persoon." Ik dacht.... nou sorry" zei hij nogmaals. 'Ik hoop dat het goed overkomt' dacht hij.

Gilan kleurde terug naar zijn normale kleur. "Oké," zei hij. "Ik ben Gilan." Hij wenkte Felix en Karme om terug te komen. "Ja, ik heb morphe," zei hij en hij wiebelde met zijn elvenoren. "En jij hebt vuur, dat was duidelijk. Alleen is het dus niet slim om zo iemand gedag te zeggen. Al helemaal niet in deze tijden." Hij schudde licht het hoofd. Vreemd, vreemd, vreemd, dacht hij.


Sorry dat ik weer wat zeg, maar wist je dat je te veel aanhalingstekens gebruikt. Echt sorry, mijn moeder is docente Nederlands en ik ben bang dat het in mijn genen zit.

Maakt niet uit, ik dacht beter te veel dan te weinig ik ben nogal slecht in die tekens ik plaats ze gewoon waar ik denk dat ze moeten
___________________________________________________________________

"nogmaals sorry, ik beheers mijn krachten nog net niet goed genoeg om woorden te kunnen creëren met vuur" zei Narcissus met een klein stemmetje. "nee ik had kunnen weten dat het verkeerd over zou komen, maak ik had toch in ieder geval wel gedacht dat ik woorden kon maken met mijn Gave." dat is dus niet gelukt en daar baal ik van want ik hou niet van onnodige ruzie's met mensen." zei hij verdrietig. Maar leuk je te ontmoeten Gilan." Ik kom uit Anitochië. Dit is je thuisland als ik het goed heb?" Nou denkt hij natuurlijk da ik vreemd ben dacht Narcissus wanhopig, maar hij liet niets van zijn wanhopigheid zien daar was hij vroeger goed in getraind.

Mensen, die praat veel, dacht Gilan. "Nee, ik kom van Ithaka," zei hij. Verder ging hij niet op het gepraat in. "Maar als je iemand niet wil laten schrikken, dan moet je niet op eens vuur sturen, ookal bedoel je het goed. Wat als die iemand bij Hades hoort?" Hij vond het nog steeds erg vreemd allemaal.

sorry dat ik zo laat reageer ik had gisteren feest
------------------
Vermoeid vloog Mystic boven de weide. Ze was oud en dat merkte ze goed. Ook Ethan had het door dat het niet lang meer zou duren voordat er een nest zou komen. Opbeurend speelde hij een liedje op zijn trompet wat Mystic nog net genoeg kracht gaf om weer verder te vliegen. Opeens zag ze bekende mens staan. Er stond er nog wel een bij maar goed. Snel zette ze de landing in zodat ze kon uit rusten.

Gilan zag dat Mystic aan kwam vliegen. "Hoi Ethan!" riep hij en hij wachtte tot de vogel geland was. Felix liep meteen naar hen toe en keek bezorgd naar Mystic, die er afgepeigerd uitzag. "Is er iets?" vroeg hij. "Je ziet er niet goed uit." Gilan zag het maar aan.

Ethan merkte pas nadat Gilan had geroepen dat ze aan het landen waren. Rustig stopte hij zijn trompet weer weg en wachtte tot ze de grond raakte. Ook al was Mystic moe ze kon nog steeds gracies landen als een echte feniks. Ethan glimlachte naar Felix. ´´Ze is moe omdat ze eigenlijk weer te oud is. Dus is het bijna tijd voor haar´´ zei Ethan met een glimlach. Ethan had gelezen hoe de herboring zou gebeuren en zou waarschijnlijk zelfs willen helpen. Snel sprong Ethan van Mystic af.

"Hoezo bijna tijd?" vroeg Gilan, die Narcissus even vergeten was. "Gaat ze dood?" Hij kon zich niet voorstellen dat zo'n vogel dood zou gaan. Hij wist dat Felix dood zou gaan, want centauren kende het eeuwige leven niet. Maar een feniks, die zou toch niet dood gaan?

´´Je kan het zo zeggen maar ze wordt meteen herboren´´ zei Ethan rustig. Dan kon hij wel een tijdje niet vliegen omdat Mystic dan te klein was. Maar dan moest hij mar gaan varen en hopen dat Poseidon hem goed gezind was. Rustig aaide Ethan over het hoofd van Mystic terwijl hij glimlachte. ´´Het is al een wonder dat je een feniks mag zien maar om een herboring te zien moet je echt geluk hebben´´ zei Ethan met een glimlach.

"Oké," zei Gilan. "Hoe lang gaat het ng duren? Dan kom ik kijken." Hij vond het fijn om weer een bekende te zien, vooral nu het Ethan was. Naast Dawn vond hij hem de aardigste die hij tot nu toe had ontmoet. Alleen was hij op Dawn verliefd en niet op Ethan. Hij dacht even aan het meisje, maar keek daarna weer zonder verdere gedachten naar de feniks.

Ethan glimlachde terwijl hij dichterbij naar Gilan liep. Mystic ging sierlijk zitten en keek met halve ogen naar de andere. ´´Tuurlijk mag je komen maar ik wil alleen niet dat het een sircus wodt´´ zei Ethan. Het was iets bijzonders waar je niet mee mocht spotten vond Ethan zelf. Al vond hji het natuurlijk niet erg dat er andere kwamen.

Narcissus zag weer een nieuw persoon neerkomen naast hem en Gilan. Hij had opgevangen dat de jongen Ethan heette en dat zijn Feniks herboren zou worden. Het werd hem allemaal even te veel informatie. "hallo Ethan, ik ben Narcissus" zei hij vriendelijk. En hij stook zijn hand uit.

______________________________________

Ik loop een klein beetje achter, ik begrijp het niet geweldig, maarja het zal wel

Nu pas merkte Ethan de andere jongen op. Hij schaamdezich r wel over maar bleef toch wel glimlachen. ´´Aangenaam kennis te maken´´ zei Ethan met een glimlach terwijl hij een stevige handdruk gaf. Daarna liet hij los. Hij was blijkbaar tussen een gesprek tussen de twee gekomen. ´´Ehm ben jij toevallig ook iemand van de goden´´ vroeg Ethan maar direct.

Narcissus glimlachte naar Ethan. "bedoel je dat ik een van de Goden ben?" zei hij stamelend. Hij dacht even na, hoe kon hij ooit denken dat ik een van de Goden zou zijn? vroeg hij zich af. Hij zou het snel te weten komen.

"Hij bedoelt het feit dat je vuurmeester bent," zei Gilan snel. Dat snapte Narcissus toch ook wel. Hij schudde onmerkbaar zijn hoofd. "Ja, dus dat ben je." Felix was gaan liggen en Gilan zat op zijn rug. Karme fladderde om Gilans hoofd en keek naar de staart die langzaam aan uit het achterste van Gilan groeide.

Ethan snapt ook niet goed hoe Narcissu daar op zou komen maar het kan altijd. Hij merkte dat Gilan het ook logisch vond. ´´Vuurmeester he , daar ken ik er noggeen van´´ zei Ethan met eenglimlach. Hij keek even naar de staart van Gilan. ´´Trouwens Gilan ben e beter gewrden zo te zien´´ zei Ethan half vragend.

effe tussendoor, ik ben niet zo snel in het schrijven van berichten. Ik heb mijne net al verwijderd wat nu klopte hij niet meer op het verhaal. als jullie ietsje minder snel willen reageren. Dankje

Verbaasd keek Gilan achterom. "Nou," zei hij, terwijl hij naar de volle vossenstaart keek. "Ik denk dat het nog steeds even veel is als je oren veranderen in elvenoren." Hij voelde even aan zijn oren, die waren nog als die van een elf. De staart ging langzaam heen en weer. "Cool, nu kan ik mijn eigen staart achtervolgen," zei Gilan en hij kwispelde even.

Als je iets post, kan je het altijd nog veranderen als er tussendoor iets anders wordt geschreven.

´´Dat klopt het s veel moeilijker om dit te doen´´ zei Ethan uit ervaring. Hij veranderde zijn hoofd even in die van een tijger en brulde hard. Daarna werd die weer normaal en keek hij weer naar Narcissuus en Gilan. ´´Iedereen moet het toch leren om het helemaal te kunnen´´ zei Ethan met een brede glimlach. Hij vodn het oefen niet erg.

Narcissus vond het verbluffend om te zien dat ze beide kwamen van het land van Morphe. En dat ze in een tijger konden veranderen en een staart konden creëren. "cool dat jullie dat kunnen" zei hij glimlachend. "ik kan niet zoveel met mijn krachten, ik kan heel goed dingen verbranden. Ik zie daar niet zo het nut van in" zei hij lachend. "het is me niet gelukt om woorden te maken met mijn kracht dat probeerde ik wel maar dat was niet gelukt. Vandaar die rare opening in het gesprek tussen Gilan en mij." zei Narcissus blozend. Hij speelde eventjes met vlammetjes in zijn handen.

"Dat komt nog joh," zei Gilan, terwijl zijn staart rondjes draaide. Hij keek er even naar. "Maar, hoe kom ik er vanaf? Eraf trekken lijkt me geen slim idee. En knippen ook niet." Hij concentreerde zich op zijn staart en wilde hem laten krimpen. Heel langzaam lukte het, tot er alleen nog een klein konijnenstaartje over was.

Lachend keek Narcissus toe naar hoe de staart langzaam kromp, het was een heel komisch gezicht. "nu is het nog maar een kleine staart maar hoe haal je de rest nou weg?" vroeg hij. "gaat hij na een tijdje weg of blijft het totdat je er iets aan doet?" Wat ben ik toch weer nieuwsgierig vandaag dacht hij. "sorry voor al die vragen" zei hij vlug.

´´Gewoon aan denken´´ zei Ethan met een glimlach. Hij was zelf geen exper vond hij maar hij was ietsje verder. Ethan ging gewoon op de grond zitten en Mim landen op zijn neus. ´´Ennee het blijft niet altijdanders was ik nu overbehaard´´ zei Ethan met een glimlach. Hij trok zijn shirt omhoog waardoor je zijn 6 pack zag.

"Oja, dat weet ik nog," zei Gilan lachend. Hij dacht alleen nog maar aan een kont zonder staart en zo verdween ook het staartje. Hij ging weer op Felix zitten en keek van Narcissus naar Ethan. Twee aardige jongens, vond hij. Alleen een beetje vreemd, maar dat was hij zelf toch ook.