kreta - het droom strand

Nerissa rilde. Ethan bedoelde het goed maar die arm voelde zwaar aan en deed haar alleen maar meer aan haar angst herrineren. Toch zei ze er niets over omdat ze hem niet wou beledigen. 'Ik wordt meestal wel blij van schilderen en schrijven.' zei Nerissa. Ook al schreef ze dan over haar eigen ervaringen luchte dat toch altijd op.

Ook al probeerde Neris het te verbergen Ethan voelde haar rillen. Daarom trokj hij weer zijn arm terug. ´´Wil je da voor mij op het zand tkenen´´ vroeg hij zo aardig hij kon. Zelf wist hij dt hij bijna alles vergat terwijl hij trompet speelde dus dit moest ookwerken voor Nerissa. Hij bleef nog steeds nog glimlachen teriwjl hij op een antwoord wachtte.

Nerissa knikte. Ze vond het wel fijn dat Ethan zijn arm weer had weggehaald ook al was het vriendelijk bedoeld ze kon er gewoon niet zo goed tegen. Ze pakte een stokje wat toevallig in de buurt lag en begon te tekenen. Ze tekende Ethan's gezicht en liet geen detail achterwegen. Alles kwam er op te staan. Ze vergat even waar ze was en in haar hoofd dacht ze alleen nog maar aan de tekening.

Ethan zag dat Nerissa blijer werd van de tekening. Ze zag er meteen een stuk relaxter uit. Daarna keek hij naa de tekening. Hij vond het echt mooi. Hij zag al snel dat het zijn gezicht was. ´´Wow je kan echt mooit tekenen. Jammer dat ik het niet mee naar huis kan nemen´´ zei Ethan blij. Hij meende het ook echt. Ondertussen had ij nog steeds een brede glimlac op.

Nerissa glimlachte. 'Ik wil wel een keer iets voor je maken wat je mee kan nemen.' bood ze aan. ze vond het leuk als mensen haar werk mooi vonden en daar voelde ze zich ook altijd beter van. Nerissa voegde nog wat details aan de tekening toe en perfectioneerde hem.

Ethan was blij dat Nerissa dat zei. Dat betekende ook dat hij haar nog een keer zo zien. Wat altijd leuk is vind hij zelf. Hij keek naar de tekening en hoe ze hem verder perfectioneerde. Ze was echt een tekenaar in hart en ziel. ´´Zie je dit helpt altijd´´ zei hij blij. Hij wist niet zeker of het wel slim was om het te zeggen, want soms gaan ze dan er weer bij na denken en verloor het effect. Maar toch gokte hij er op.

'Het helpt maar de angst is nooit weg.' zei Nerissa eerlijk. Het tekenen hielp haar ook echt maar ze was altijd op haar hoede altijd bang voor haar vader ook al was hij dood. Altijd bang om weer mishandeld te worden om weer die tijd mee te moeten maken.

EThan werd langzaam wel nieuwschierig hoe de angst van Nerissa kwam. Ze zat er zo mee dat hij een jongen was. Dus hij wist al dat ze niet al te gek op jongens was. Maar het zou een rede moeten hebben. Toch vroeg hiij het maar niet. Ze kon beter uit praten als ze hem vertrouwde anders zou het maar pijn doen. Mystic keek ondertussen boven Ethn uit naar Nerissa. Ze hadhaar blijkbaar niet opgemerkt wat Mystic niet erg vind.
---------------------------
even over de lengte van de vogel. Ethan kan er op vliegen dus best groot

Nerissa merkte dat er een grote vogel boven haar vloog maar ze bestede er niet heel veel aandacht aan. 'Het is gewoon zo erg dat ik het niet uit mijn hoofd krijg en als ik er dan niet aan denk dan laat mijn lichaam me het wel weer herinneren.' zei Nerissa tegen Ethan. Ze wou het graag uitleggen maar het was ook moeilijk voor haar om het uit te leggen.

Ethan was wel blij dat ze het vetelde maar wou haar niets op leggen. Gelukkig was hij niet dom en kon van deze informatie op maken dat ze mishandelt werd. Hij snapte nooit waarom mensen dat deden. Maar waarschijnlijk hadden die hun eigen redenen al was het nog steeds niet egr mega goed. ´´Misschien moet je dan een massage krijgen , mag ik´´ vroeg hij lief. Hij wist wel hoe je massages gaf en misschien ontspande het haar.

Nerissa twijfelde wel maar liet Ethan toch toe haar een masage te geven. Ze liet eigenlijk nooit meer mensen dicht bij haar. Meisjes wel eerder dan jongens maar toch eigenlijk nooit echt dat ze haar mochten aanraken. Dat was waarschijnlijk ook de rede waarom ze nog steeds alleen was. En dat allemaal door haar vader.

Ethan was blij dat Nerissa het toe liet. Natuurlijk zou hij het niet doen als ze nee zei. Hij ging achter haar zitten terwijl hij in zijn handen wreef zodat ze warmer werd. Anders zag ze dalijk nog dat hij het koud had. Toen zijn handen warm genoe waren legde hij ze voorzichig op de schouders van Nerissa. Hij gaf haar even de tijd om ze weer weg te duwen. Voor ze zekerheid als ze het echt niet kon. Daarna begon hij rustig met de massage.

Nerissa onderdrukte de wil om de handen weg te duwen. Daar zou ze later spijt van krijgen en ze wou het graag proberen of het kon dat ze het toeliet. Ze kon altijd nog zeggen dat e het niet kon. De handen van Ethan waren lekker warm heel anders als die van haar zelf.

Ethan was blij dat Nerissa he genoeg vertrouwde om een massage te geven. Hij probeerde zo voorzichtig mogelijk te masseren. Hij zou haar schouder breken ls hij het niet voorzichtig deed. Maar hij wist uit ervaring dat dit als het goed is een relaxt gevoel ou geven. ´´En hoe voelt het´´ vroeg Ethan.

Nerissa probeerde te verwoorden wat ze voelde. Het voelde raar maar ook fijn en het gaf haar een relaxt gevoel maar daar wou ze aan de andere kant weer tegen vechten. Omdat ze altijd oplettend moest blijven van zichzelf. 'Vreemd.' zei ze toen alleen maar. Het voelde niet verkeerd ofzo maar het was gewoon een gevoel wat ze nog nooit had gehad.

Dat had Ethan nog nooit gehoord dat een va zijn massages vreemd was. Maar hij vond het niet erg. Iedereen dacht altijd iets anders dus dat kon gewoon vond hij zelf. ´´Vind je het niet al te erg´vroeg Ethan voorzichtig door. Hij voelde haar niet rillen maar dat zei niet altijd iets. Toch ging hij rustig door met de massage.

'Het is niet heel erg. Het wend snel maar het wekt behoorlijk tegenstrijdige gevoelens op omdat ik eigenlijk nooit iemand me aan laat raken. Dus aan de ene kant wil mijn lichaam dat ik je handen weghaal maar mijn hoofd wil dat je doorgaat omdat ik er van ontspan.' legde ze aan hem uit. Ze vond het echt niet erg maar wel een beetje vreemd.

´´Je zegt het maar als je lichaam het van je hoofd wint´´ zei Ethan als grap. Hij vond het eigenlijk wel een eer dat ze hem zo ver vertrouwde en niemand anders. Maar hij wou die vertrouwen niet misbruiken. Hij ocht Hermes wel dankbaar zijndat hij door de rijdier zo var kan komen. En daarom ook zo veel mensen ziet.

Nerissa glimlachte om zijn grapje. 'Voorlopig zorg ik er wel voor dat het hoofd sterker is.' zei ze nog steeds met een lach. Het vreemde ging steeds meer weg. Daar voor in de plaats kwam een veilig en fijn gevoel. Nerissa vond het fijn dat dat gebeurde.

Etha merkte dat Nerisa er vrolijker van zijn grapje werd. Waardoor hij nog vrolijker van werd omdat hij iemand anders ook blij maakte. Hij kon goed merken dat Nerissa steeds meer ontspande. Haar spieren waren minder gespannen dan. Dat leerde hij allemaal in de zelfde les als hij dim mak leerde. Hij was blij dat hij op die vechtsport zat om meerder redenen. ´´Waar kom je vandaan´´ vroeg Ethan rustig.
-----------------
dat heb ik toch nog niet eerder gevraagd.

'Marathon. En jij?' vroeg Nerissa aan Ethan. Ze voelde zich nu echt veel ontspannerder dan eerst en ook veel meer dan dat ze de laatste paar jaren had gevoeld. Ze vond het prettig dat Ethan haar maseerde. Eerst had ze het wel een beetje eng gevonden maa hij deed haar geen pijn dus dan was het dacht ze wel goed.

´´Ithaka´´ zei Ethan met een glimlach. Hij was er n og steeds trts op van zijn afkomst maar hij was bijna op alles trots of blij. Eigenlijk was hij nog nooit in Marathon geweest. ´´Hoe ziet Marathon eruit´´ vroeg Ethan dan maar. Hij wist het niet dus vroeg hij het maar dat was logisch in ijn ogen tenminste.

'Veel water en groen en natuurlijk klippen aan bijde kanten.' zei Nerissa. Ze kon alleen maar weg omdat ze Artim had anders zat ze voor altijd opgesloten in Marathon zoals sommige mensen. Het is moeilijk om door de klippen te komen dus gebeurt het ook niet zo vaak. Zelf was ze nog nooit in Ithaka geweest ze wou er nog wel een keer heen maar het was er nooit van gekomen. 'En hoe ziet Ithaka eruit?' vroeg ze daarom aan hem.

´´Ehm het zelfde alleen zijn er niet alleen maar kliffen. Er is ook gewoon strand als hier. Maar zoder Mystic zou ik ook nooit hier gekomen zijn´´ zei Ethan eerlijk. Pas nu merkte hij onde het masseren dat zij ook krachten had door het rijdeur. ´´Dus jij hebt ook krachten´´ vroeg hij maar voor de zekerheid. Hij zag geen voge of vlinder om haar heen dus had er niet eerder aan gedacht.

'Ja ik heb inderdaat krachten.' zei Nerissa. Ifly was er wel maar vloog hoog boven hun en ze was zo klein dat hij haar niet kon zien. Dat deed ze altijd omdat nerissa neit altijd door haar kracht beoordeeld wou worden. Nerissa wreef even ove rhet litteken op haar arm maar haalde haar hand er ook weer snel van af.