De goede kleine vriend- Kreta

Dit is een klein en knus koffiezaakje. Je kan er gewoon een kopje koffie drinken maar mensen die op reis zijn eten er ook wel eens. Het is niet duur en vaak erg gezellig. Van binnen staan er aan de rechter kant staan tafels met banken. Aan elk tafeltje staan twee bankjes waar op elk bankje twee mensen kunenn zitten. De banken zijn bordeau rood en de tafeltjes van zijn van donker hout gemaakt. Aan de linkerkant is een bar waar je je koffie kan drinken. In de zomer verkopen ze ook ijsjes.

regels:
max 5 mensen het is erg klein
vechten doe dat maar ergens anders
betalen als je weggaat
rijdieren niet toegestaan.

Narcissus dacht laat ik eens Kreta gaan bezoeken, daar ben ik nog nooit geweest. Hij besloot dus om vandaag naar Kreta te vliegen samen met Elessar en Zefiros. Naar een klein café die 'De goede kleine vriend' heet. Ze kwamen algauw aan op de bestemming. Narcissus las op de deur dat het te klein was voor Rijdieren, dus hij zei Zefiros "ga maar op jacht, ik zie je als ik terugkom". Elessar zat op zijn schouder en samen liepen ze naar binnen.

Nerissa liep het kleine cafetje binnen. Ze was er nog nooit geweest mar het zag er gezellig uit. Ifly zat op haar schouder en bleef daar zitten toen ze naar binnen liep. Haar maag knorde zachtjes, ze had alleen geen geld om eten te kopen op dit moment. Ze ging aan een tafel zitten en bestelde een koffie. Ze had nog net genoeg geld voor een kopje.

Narcissus zag een meisje binnenlopen die hij nog nooit gezien had. Hij liep naar haar toe en zei vrolijk "hallo meisje. Mag ik bij je aan tafel komen zitten?" vroeg hij vriendelijk. Je ziet er moet uit." Narcissus bestelde ook een koffie.

Nerissa glimlachte. Ze was inderdaat vermoeid maar dat ging ze hem niet vertellen waar dat door kwam. Ze had even geen zin in de gespreken die dan zouden volgen. 'Tuurlijk mag je erbij komen zitten.' zei ze tegen hem. Ze maakte een vrijgevig gebaar naar hem zodat hij ging zitten. Ze nam een slok van de koffie die ze van de ober had gekregen.

Narcissus ging tegenover het meisje zitten. Hij keek haar even aan en zei "ik ben Narcissus" en hij stook zijn hand uit. Hoe heet jij?" vroeg Narcissus erachteraan. Hij keek naar het kleine raampje dat uitzicht gaf over een groot stuk land. Even was hij verdiept in zijn gedachten. Maar na 5 seconden was Narcissus alweer uit zijn gedachten.

'Nerissa.' zei ze alleen maar tegen hem. Ze pakte de hand niet aan. Niet uit onbeleefdheid maar gewoon door haar angst. Toen ze bedacht dat hij dat waarschijnlijk raar zou vinden pakte ze de hand toch voorzichtig aan en onderdrukte een rilling.

"hallo Nerissa, leuk je te ontmoeten." zei Narcissus vrolijk. In Nerissa's ogen zag hij dat ze angstig was voor hem. Geen wonder hij had haar gewoon meteen aangesproken, hij was nou eenmaal nieuwsgierig en vond het leuk mensen te ontmoeten. Narcissus zag dat Nerissa hem aankeek, voelde hij zich een beetje ongemakkelijk. Ze had een of andere uitstraling die hem angst aanwende. "alles goed met jou?" vroeg Narcissus bezorgt. Je kijkt zo angstig."

Nerissa toverde snel een glimlach op haar gezicht. Ze wou niet dat hij zag dat ze angstig was. 'nee alles is goed. Ben alleen een beetje moe.' zei ze eerlijk. Alleen het eerste was niet waar maar de rest was de waarheid.

Narcissus kon zien dat Nerissa een lach forceerde. Niet alles is goed met haar dacht hij. Hij glimlachte terug naar haar. Narcissus nam een slok van zijn koffie, die koud was geworden toen hij dat merkte maakte hij hem weer warm met een klein balletje Vuur. "is er nog wat gebeurt hier in de omstreken" vroeg Narcissus afwezig.

'Zou best kunnen.' zei Nerissa alleen. Ze wist het niet goed want ze was weer eens op doorreis dus lette ze daar eigenlijk ook niet echt op. Ze nam een slok van haar koffie die nu ijskoud was. Ze zette de koffie neer en baalde dat ze hem had laten koud worden. Narcissus scheen daar geen last van te hebben.

Narcussis zag dat Nerissa een raar gezicht trok toen ze haar koffie opdronk. "je koffie was koud, of niet?" zei hij veronderschuldigend. Ik had de jouwe ook warm moeten maken. Ik bestel wel even een nieuwe voor je" zei Narcissus glimlachend. Op mijn kosten hoor." Hij liep naar de bar en vroeg om nog een koffie. Narcissus kwam vrolijk terug lopen met een nieuwe koffie voor Nerissa. "Hier" zei hij en gaf haar de zelf verwarmde koffie.

´Dankje wel.´ zei ze dankbaar. Eigenloik wou ze protesteren want ze wou niet dat hij voor haar betaalde maar hij had nu al de koffie gekocht dus kon ze het maar beter opdrinken. Ze nam een slok van een heerlijk warem kop koffie.

Narcissus keek Nerissa vrolijk aan. "geen dank" zei hij knipogend. Ik ben zelf vergeten je koffie te verwarmen, dat zou ik op z'n minst voor je kunnen doen. zei hij lachend.

'Ja of ik was zo dom om het niet snel genoeg op te drinken dus werd het koud.' zei Nerissa. Het was immers niet zijn schuld geweest dat de koffie was koud geworden. Ze glimlachte naar hem maar je zag aan haar dat ze vermoeid was en dat ze nog steeds een deel van haar angst had.

"dat kan ook" zei Narcissus lachend. Hij dacht even na, na een poosje vroeg hij vriendelijk en vertrouwelijk "Heb jij ook een Gave? Je weet al dat ik ook een Gave heb, Vuur van Godin Hestia."

'Ik heb ook een kracht gekregen ja. Natuur van Artimis.' zei nerissa tegen hem. Ze gebruikte haar kracht eigenlijk nooit maar ze had hem wel. Ze dronk de laatste slokke nvan haar koffie op en zette het kopje neer. 'Heb jij al veel gevochten?' vreog ze teon aan hem.

"Natuur" zei Narcissus mompelend. Dat is een fijne kracht lijkt me." Hij keek haar raar aan, waar heeft ze het nu weer over. Of ik al gevochten heb? Ik weet niet of je het vechten kunt noemen dacht Narcissus. "Ik heb een paar keek Vuurballen afgeschoten op mensen ja." zei hij afwezig. Hij wilde niet zeggen op wie, dat werd te persoonlijk en dan zou hij weer depressief worden en dat wou hij niet.

'Mensen van Hades?' vroeg ze aan hem. Zelf had ze nog nooit gevochten zelfs niet haar krachten gebruikt tegen andere mensen. Ze had daar geen behoefte aan en ze was ook weer niet zo voor een partij dat ze andere er voor zou vermoorden.

"Nee, andere mensen onderlinge ruzie. Ik wil het er niet over hebben oke?" zei Narcissus somber. "ik heb een hekel aan vechten, een moordenaar zijn is niet leuk. Daarom ben ik er ook geen." zei hij een beetje raar. Wel een rare vraag hoor dacht Narcissus.

'Ik heb nog nooit gevochten en ben eigenlijk ook niet van plan iemand te gaan vermoorden.' zei ze oprecht. Ze wist dat ze weer veel te veel praate maar goed dat was nu eenmaal zo. 'En ruzie is nooit leuk maar goed. Ik weet ook niet goed bij welke partij ik moet horen enzo.' ging ze verder.

"ik ben blij dat je niemand wilt vermoorden" zei Narcissus glimlachend. Ik zou het raar vinden als je dat wel wou" zei hij lachend. Nee nee dacht hij ruzie is niet leuk. "ik ben het er mee eens dat ruzie nooit leuk is" zei Narcissus eerlijk. Ik kies altijd de 'goeie' partij, die mij dan het beste lijkt" zei hij grijnzend.