het muziekplein - thrakie

Ethan liep naar een barman toe en gaf de besteling door. Eventjes later kwam hij met een glas col en een glas water terug. ´´Alsjeblieft´´ zei Ethan met een glimlach terwijl hij de cola naar Isabella uit stak. Het was niet zo duur al hij dacht en hij kon het altijd weer terug verdienen vond hij zelf.

Clio zat aan een tafeltje en luisterde naar de mooie muziek die er gespeeld werd. Ze nipte van een glas ijswater en keek naar de zon, die hoog in de hemel stond. Het was heerlijk warm. De trompettist van het bandje dat speelde begon net aan een solo. Het deed haar denken aan Ethan.

Ethan kam weer het plein op en zag dat er een andere trompetist zat te spelen. Het liefst zou hij mee doen. Hij had zelfs zijn trompet l vast. Maar hij wist dat het niet leuk was voor de andere. Hij liep maar naar de groep die om de band stond en luisterde mee. Dalijk kon hij altijd nog wel spelen dacht hij zelf.

Clio dacht dat ze Ethan ergens in de menigte zag staan. Ze dacht eerst dat het haar verbeelding was, die op hol sloeg door de herinnering en de trompetmuziek. Maar hij stond er toch echt. Ze stond op en besloop hem van achteren. Ze vouwde haar handen over zijn ogen. 'Raad eens wie ik ben?' Vroeg ze met een brede, stralende glimlach.

Ethan luisterde aandachtig naar het lied en zag niets om zich heen. Hij schrok daarom heel erg van de handen die voor zijn ogen kwamen. Gelukkig kon hij nog net de reflex om haar op de gron te duwen onderdrukke. ´´Ehm even denken begint je naam met een c´´ zei Ethan met een glimlach. Hij had al lang de stem herkend dus wist hij het ook.

'Goed, je bent vast helderziend.' Zei Clio, en ze haalde haar handen van Ethan's ogen. 'Kijk maar.' Ze glimlachte en draaide Ethan om, zodat ze ook zijn gezicht kon zien, en niet alleen zijn blonde (bruine, grijsachtige? Ik houd het wel op blond xD) haar. Ze was blij dat ze hem weer zag. 'Is je feniks al herboren?' Vroeg ze geïnterreseerd.

je bedoelt groen (kijk dat is pas speciaal)
---------------------------------------
´´Ja of ik heb goede oren´´ zei Ethan met een glimlach. Hij keek Clio recht in de ogen aan en was blij dat hij haar weer zag. Al geloofde hij nog seeds in wat hij tegen Gilan zei. ´´Ehm nog niet maar ze wordt steeds meer moe. Ik zou willen dat ze aan het nest begint er voor want ze ziet er niet goed uit´´ zei Ethan eerlijk.

Clio glimlachte. 'Dat kan ook.' Zei ze. 'En het komt vast wel goed, ze is een machtig mytisch wezen, die gaan niet zomaar dood omdat ze hun nest te laat bouwen. Die worden geleid door de goden.' Ze keek Ethan aan en weerstond de verleiding om hem te kussen, omdat ze de vorige keer als vrienden uit elkaar waren gegaan, en ze niet wist of hij hetzelfde voelde als zij.

Ethan was blij dat Clio er nog vertrouwen in had en eigenlijk was het wel logisch. ´´Zullen we ergens gaan zitten dan kunnen we bij kletsen´´ zei Ethan met een glimlach. Hij wou graag alles vertellen over de vogel en de belofte die hij maakte en nu ook zou na komen. Hij keek zorgvuldig rond of hij misschien een lege plek bij een teras zag.

Clio leidde hem mee naar het tafeltje waar ze eerder had gezeten, haar glas ijswater stond er nog. 'Wil jij ook wat drinken?' Vroeg ze, en ze wees naar de kaart die op het tafeltje lag. 'Ze hebben hier zoveel verschillende drankjes, dat ik maar gewoon water heb gekozen.' Voegde ze er met een glimlach aan toe, toen ze de lijst die helemaal volstond met verschillende drankjes, ontzettend klein geschreven.

Zo te zien had Clio al een tafeldus ging Ethan er bj zitten. Hij pakte de menu kaart en keek er verschrikt naar. Snel legde hij hem weer terug. ´´Slim idee ik neem denk ik ook water´´ zei hij met een halve glimlach. Dat was wel het makklijkst dacht hij. ´´En heb jij nog iets gedaan in de tussen tijd´´ zei Ethan rustig terwijl hij zijn water bestelde.

'Niet veel speciaals, ik heb een beetje rondgereisd en geprobeerd de kaart uit mijn hoofd te leren. Dat is mij aardig gelukt. Nu hoef ik tenminste niet meer met zo'n onhandig stuk groot papier rond te vliegen.' Zei ze met een glimlach. De serveerster kwam aanlopen met een groot glas water en zette het voor Ethan neer. 'En wat heb jij gedaan?' Vroeg ze vrolijk.

´´Ook rondgerezen , na gedacht over een paar dingen. O en meer uitleg gekregen van de goden´´ zei Ethan als of het niets was. Al vonc hij het zelf wel meer dan iets. ´´Ben je al in Olympia geweest´´ vroeg Ethan. Hij was benieuwd of ze al gewees was of nog er heen moet gaan. Het andere vertelde hij later wel als er meer sfeer was.

'Ik ben eroverheen gevlogen.' Zei Clio. Er verscheen meteen een kaart van griekenland in haar hoofd waarop ze precies wist waar Olympia lag. 'Ik ben er nog niet gestopt, geen idee waarom.' Zei ze met een glimlach. 'Ik heb denk ik nog geen raad van de goden nodig gehad, meestal los ik alles op met beredeneringen.' Gaf ze toe.

´´O ja wijsheid´´ zei Ethan met een glimlach. Hij kon het wel verwachten eigenlijk maar was ht even vergeten. Hij dronk wat uit zijn glas en keek daarna naar Clio. ´´Ik daar en tegen ben wel dom genoeg om er heen te gaan. Toevallig samen met Gilan, een goede vriend en Dawn´´ zei Ethan met een glimlach. Hij wist hoe Gilan over Dawn dacht dus zou hij er niets tegen in doen.

Bedoel je nou dat hij gaat, of dat hij er geweest is? xD

Clio glimlachte. 'Jij bent absoluut niet dom.' Zei ze tegen Ethan, en ze goot nog een slok van haar ijskoude ijswater naar binnen. 'Was het er leuk?' Vroeg ze. Ze wou wel weten hoe Olympia er vanaf de grond zou uitzien. Vanaf boven zag het er tenminste erg mooi uit.

OF, als hij van plan is te gaan:

Clio glimlachte. 'Jij bent absoluut niet dom.' Zei ze tegen Ethan, en ze goot nog een slok van haar ijskoude ijswater naar binnen. 'Wanneer was je van plan te gaan?' Vroeg ze geïnteresseerd. 'Ik heb Olympia op mijn lijstje van toekomstige bestemmingen staan. Misschien kan ik meegaan?' Zei ze erachteraan.

de eerste

´´Ja we hebben over een paar dingen gepraat. Morphe en liefdes je weet wel´´ zei Ethan met een glimlach. Hij kon nog net een grijns onderdrukken. Nu was wel een goed moment om te zeggen dat hij van Clio hield. Hij keek haar recht in de ogen aan en probeerde een reactie te pijlen op wat hij eerder zei.

Clio glimlachte en leunde een stukje voorover. 'Ik zou natuurlijk alles over morphe moeten vragen, als een echte leerlinge van Pallas Athena, maar ik ben echt geïnteresseerd in het liefdesgedeelte.' Zei ze met een glimlach tegen Ethan. Ze was erg benieuwd wat de goden hem hadden geadviseerd.

EThan was blij dat Clio er naar vroeg. ´´Ehm Gilan heeft iemand waar op hij verliefd is en ik wou aan de goden vragen wat mijn echte gevoelens waren en ze hebben geantwoord´´ zei Ethan super blij. Hij keek Clio aan en zijn brede glimlach kwam terug naar een lieve glimlach. ´´Ik kwam er achter dat ik van je hou´´ zei hij lief.

Ik niet van jou Nee, zo erg ben ik niet...

Er verscheen een stralende glimlach op Clio's gezicht. Ze boog zich een stukje voorover en kuste Ethan. Met tegenzin haalde ze haar lippen van de zijne om 'Dat betekent zo ongeveer: Ik ook van jou.' in zijn oor te fluisteren.

Ethan was heel blij dat Clio zo blij reageerde. Je wist maar nooit misschien had zeopeens iemand anders ontmoet. Hij genoot nog meer van de kus. ´´Dat had ik al verwcaht´´ fluisterde Ethan terug. Hij was blij dat ze nu samen aren al was hij zelf de schuld dat het eerst niet zo was. Afrodite was hem goed gezint dacht hij zelf. Glimlchend pakmte hij haar hand vast. ´´Dan zijn we dus samen´´ zei hij glimlachend.

Clio keek Ethan verliefd aan. 'Ja.' Zei ze. Ze wist verder niet wat ze nog meer zou moeten zeggen, voor het eerst in een lange tijd was ze een keer sprakeloos. Het enige wat door haar hoofd heen zoemde was het gevoel van liefde voor Ethan.

EThan verschoof zijn stoel zodat hij n u langs Clio zat in plaats van een tafel er tussen. Die dingen waren soms gewoon heel irritant. Hij legde zijn arm om Clio haar middel en kuste even haar hoofd. ´´Gelukkig dan maar´´ zei hij glimlachend. Hij was niet gewend aan een relatie maar hoopte dat het een keer goed voor hem ging.

Clio glimlachte. 'Je moet me nog steeds leren trompetspelen.' Zei ze, toen ze haar tong weer gevonden had. Ze keek Ethan aan. 'Waar kan je me dat beter leren dan op een muziekplein?' Ze drukte een kusje op Ethan's neus.

´´O ja´´ zei Ethan glimlachend. Hij keek rond of hij nog een andere trompetist zag. Soms wouden mensen hun trompet wel uit lenen. Al was die van Ethan ies te speciaal daar voor. Uiteindelijk zag hij wel iemand. Hij stond op terwijl hij Clio haar hand vast hield. ´´Kom, dan regelen we een trompet voor je´´ zei Ethan met een brede glimlach.