De open plek - Marathon

Narcissa glimlachte een beetje. 'Ik ben nog vrij, niemand heeft mijn leven beinvloed. Of heeft dat misschien gedaan en ik heb er niks van gemerkt. Maar wat is er verder anders bij Hades dan?' vroeg Narcissa oprecht geinteresseerd aan Nerissa. Ze keek even naar haar, ze wilde graag meer over elke god te weten komen.

Nerissa was eigenlijk een beetje verbaast over de vraag. Nercissa leek oprecht geintereseerd. 'De vrijheid. Bij de andere goden leefde ik altrijd in de angst dat als ik iets niet goed deed ze me daarvoor zouden straffen. Hades doet dat soort dingen inet. Als je een keer niet offert maakt dt niet uit. Hij heeft zelfs liever dat je niet offert.' zei Nerissa tegen haar.

Narcissa keek naar Nerissa en glimlachte een beetje. 'Ah.. Hmm, ik offer ook niet vaak. Eigenlijk heb ik geen idee of Ares dat wilt. En het hem vragen gaat niet zo makkelijk. Maar ik offer altijd na een iets dat belangrijk is voor mij. Oude gewoonte.' zei Narcissa, ze had nooit zo'n probleem gehad met offeren maar zou niet over kunnen stappen.

'Bij sommige hoeft het ook niet zoveel als bij anderen maar ik heb ook verhalen gehoort over de goden en dan wil ik niets meer met ze te maken hebben. Verder is het gewoon de vrijheid. Ze beherens mijn leven niet meer.' zei Nerissa tegn haa. Het was lastig om het goed uit te leggen maar ze probeerde het zo goed mogelijk.

Narcissa knikte. 'Ja, ik heb ook wel niet al te beste verhalen gehoord. Maar het is jouw keuze en alleen de jouwe. Toch ga ik je er niet op beoordelen of je nu slecht of goed bent want dat vind ik een oneerlijk iets. Aangezien jij iets anders goed kan vinden dan dat ik goed vind.' zei narcissa met een glimlach.

NErissa glimlachte een keer kort. 'Dat vind ik erg fijn.' zei ze oprecht terwijl ze over de betekenis van de woorden nadacht. Ze moest zelf misschien ook mar zo iets gaan denken maar ze wist ook dat ze dat niet kon. Ze vond de verhalen die ze had gehoort te erg en kon de goden er neit zonder straf vanaf laten komen.

Narcissa knikte. 'Maar ik moet maar weer eens gaan. Ik wil nog voor het donker word een slaapplek gevonden hebben.' zei Narcissa met een glimlach. 'Ik zie je vast nog wel een keer. Het was een plezier om je ontmoet te hebben.' zei ze en Narcissa stond op. Leo stond al klaar en Cio vloog naar haar schouder toe.

'Succes met het vinden van een slaapplaats.' zei Nerissa. Al snel nadat ze de woorden had uitgesproken moest ze weer aan Ethan denken. Hoe hij haar een slaapplaats had gegeven de eerste nacht. Hoe ze nog steeds het gevoel had dat hij haar grote broer had. Alhoewel ze hem verschrikkelijk veel pijn had gedaan.

Narcissa knikte. 'Bedankt..' zei ze waarna ze op Leo klom. 'tot weerziens Nerissa.' zei ze nog waarna Leo begon te rennen door het struikgewas en Narcissa zich goed aan zijn manen vast wist te houden. Een glimlach lag zoals gewoonlijk op haar gezicht.

Nerissa hoorde de woorden van Nercissa nog. Maar toe nze wat terug wou zeggen was Nercissa al verdwenen. Ze sloot even haar ogen. Vocht tegen haar tranen die al en paar keer hadden gevloeit. Toch won ze weer het gevecht niet en stroomde er op een gegeven moment wat tranen over haar gezicht.

Blij liep Ethan naar de open plek. Hij was in een goed hemeur geraakt door zijn vrienden. Hj had ook zo veel geluk in zijn leven. Fluitend liep hij door het bos. Mystic lag in een nestej op zijn schouder. Hij was bijna op de open plek en hij wou noch iets uit proberen. Langzaam veranderde hij zijn lichaam van onderen naar een paard net als die van Felix.

Nerissa hoorde in het bos wat voetstappen. Ze droogde haar tranen maar bleef wel ineengedoken bij het water zitten. Ze wou niet weten wie er aankwam. Ze staarde anar het water waar ze bijzat. Ze zag zichzelf maar herkende ahar niet. het was niet meer het meisje wat ze dacht dat ze was.

Ethan galopeerde verder zo en vond het heel raar aanvoelen. Maar erg von hij niet. Tot hij bij de open plek aan kwam. Hij zag Nerissa zitten. Hij had haar al vergeven dus een grapje kon wel. Hij liep stilletjes naar haar toe e tikte daarna met zijn paardenhoef haar rug aan. Hij zag daarna pas dat ze er verdrietig bij zat.

Nerissa schrok ontzettend en viel bijna in het water. Toen ze van de schrik was bekomen en zag dat het Ethan was glimlachte ze even licht. Helaas was de glimlach ook weer snel verdwenen doordat ze zp verdrietig was. 'Hallo.' zij ze zachtjes. Ze hoopte dat hij niet boos ofzo op haar was.

Ethan zga dat Nerissa erg schrok dus veranderde hij maar snel terug in zijn normale ik met twee benen. ´´Gaat het´´ vroeg hij bezorgd terwjl hij langs haar ging zitten. Misschien was hij ook te goed voor andere omdat hij meer om andere hun gevoelens gaf dan die van hem zelf. maar daar dacht hij nooit ver bij na eigenlijk.

'Ja het gaat prima.' loog Nerissa. Ze was niet goed in het liegen maar ze wou niet dat Ethan zich zorgen over haar maakte. Ze had hem al teveel aangedaan en wou niet dat hij door haar nog meer pijn kreeg. Ze keek naar zichzelf en Ethan in het water.'En hoe gaat het met jou?' vreog ze toen aan hem. Ze keek hem oprecht aan.

Ethan gelofde niets van wat Nerissa zei. Met hoe ze net keek en nu was het duidelijk zat. ´´Ehm met mij gaat het goed. Tussen mij en Clio gaat het geweldig. Gilan is bij os in et weeshuis gekomen en ik heb jouw nog als vriend. Dus ja alles gaat heel goed´´ zei Ethan rustig. Zijn leven ging wel goed vond hij zelf. ´´Je ziet er niet prima uit´´ zei hij verder eerlijk.

Nerissa glimlachte breed toen hij zij dat hij haar nog als vriend had. In een opwelling gaf ze hem een dikke knuffel. 'Het gaat inderdaat niet zo heel goed maar daar gaan we het nu niet over hebben.' zei Nerissa. Ze had nog iets anders wat ze met hem wou bespreken. 'Over Gilan gesproken. Hij zei laatst tegen mij dat er iets was wat jij aan mij moest vertellen.' zei ze serieus tegn hem.

Ethn vond de knuffel niet erg en legde ook zijn handen om haar. ´´Oke dan dalijk maar wa wou Gialn dan zeggen´´ vroeg Ethan benieuwd. Gilansliep al bij hem in het weeshuis dus ze zagen elkaar elke dag. Hij snapte niet wat Gilan nog moest vagen en nog niet gedaan had. Maar Nerissa zou het wel zeggen wist hij.

'Dat weet ik dus niet. Daarvoor moest ik naar jou toe zei hij.' zei Nerissa een beetje verward. Ze wou weten wat er was en vroeg zich af waarom Gilan het niet meteen gewoon had gezegd. Ze wou het nu weten ook. 'Hij deed heel raar. Net alsof hij iets probeerde te verbergen over jou. Ik snapte er echt helemaal niets van.' zei ze tegen hem.

Ethan dacht even na wat het kon zijn. Hij kon wel een ding bedenken maar die kans was klein. Toch nam hij aan dat het ging over de gevoelens kwestie. ´´O dat daar hebben we al ang over gehad´´ zei Ethan rustig terwijl hij met zijn hand weg waaide. Nu waren zin gevoelens goed geordend dus hoefde hij er niet druk over te maken.

Nerissa werd alleen maar nieuwschieriger door het vage antwoord van Ethan. 'Ga je mij nou nog vertellen waar dat nou overging want eerlijk gezegd snap ik het nog steeds niet.' zei ze toen tegen hem. Ze keek hem hoopvol aan met vandie grote honden ogen en haar mond in een schattige glimlach getrokken.

Ethan wou net vertellen wat het was door de puppy ogen maar bedacht zich snel. Het werd alleen nog meer ingewikkelder. ´´Je hoeft het echt niet te weten. Vertrouwd olympus informatie´´ loog Ethan. Hij loog bijna nooit en kon het ook slecht. Maar dit keer moest hij wel. Hij wou het niet vertellen en omdat Nerissa andere kant was was het wel logisch met die reden.

'Ik geloof je niet.' zei Nerissa tegen hem. Ze kon er niet tegen als mensen logen en ze had sterk het idee dat Ethan loog. Maar ergens bedacht ze zich dat hij vast loog met een reden. Hij loog nooit dus zou hij nu zeker een hele goed reden hebben. 'Maar ik vergeef het je en het maakt me verder niets uit. Als ik het moet weten kom ik er vanzelf achter.' zei Nerissa toen. Ze baalde er ergens wel van dat hij het haar niet gewoon vertelde. Het leek net alsof het ging dat ze nu bij Hades hoorde dat hij haar niet meer vertrouwde. Ergens deed haar dit heel veel pijn maar ze wist ook dat het haar eigen keuze was geweest.

Ethan schrok even toen Nerissa zei dat ze hem niet geloofde. Hij probeerde snel een ander ecxuus te bedenken maar Nerissa vond he blijkbaar niet erg. ´´Ehm zullen we maar over iets gezellig hebben´´ zei Ethan terwijl hij na dacht waarover ze het konden hebben. Uiteindelijk begon hij breed te grijnzen. ´´Ik ben nog verder gekomen met mijn krachten ik kan nu de helft van mijn lichaam veranderen´´ zei hij trots.