Narcissus maakte een ommetje met Zefiros en vloog toevallig over Marathon het land van de Natuurkrachten. Hij zei Zefiros te duiken, om op een grote open plek te landen, zoals ze altijd deden als ze gingen landen. Maar toen ze gingen dalen zag Narcissus een klein huisje waar een meisje naar buiten kwam lopen. "wacht even meisje" riep hij vriendelijk. Wel vriendelijk blijven zei Narcissus tegen zichzelf, ook al ben je in een rothumeur. "ik kom naar beneden, ik zou je graag willen ontmoeten." zei Narcissus al iets vrolijker en met een brede glimlach. Zefiros begreep dat hij iets dichter bij het huisje zou moeten landen, hij zag al een plekje.