De omgeving van het huis van Narcisus

'' Kijk !!! Zo'n medaillon heb ik ook in de kast liggen ! '' gilde kabuki met een stem die oversloeg van de enthousiastme. Ze pakte het medaillon en keek met twinkelende ogen naar 'het hart' een robijn in de vorm van een ruit. '' Toen Yumi stierf, kreeg ik al haar bezittingen, omdat ze geen familie meer had. Bij die bezittingen zat precies zo'n medaillon ! '' Schreeuwde ze te enthousiast. Ze graaide met haar hand in haar hemt , wat er vast erg fout uit heeft moeten zien, en had een medaillon in haar hand, precies hetzelfde. '' Met het medaillon van Yumi ben ik nog een keer naar een edelsmit gegaan in Athene, hij zei dat het medaillon nog twee zusjes had, ik begreep het toen niet, maar nu wel'' zei ze vaag. Masuyo had een stuk perkament in zijn bek, kabuki rende naar hem toe en masuyo gaf netjes het perkament aan haar. '' Er staat niets op geschreven ! '' gaf ze stil toe

"hahaha ja klopt" zei Narcissus vol van enthousiasme. Wat een toeval dacht hij dat ze nou precies op deze plek hetzelfde medaillon vinden. Hij vond het wel vreemd. Uit zijn gedachten gehaald zag hij Kabuki naar Masuyo rennen en iets uit zijn bek halen. Op het perkament stond niets. Vreemd, vreemd vreemd dacht Narcissus.

Jammer dat er niets op staat dacht kabuki. '' Ik heb een picknick mand klaar gemaakt ! '' zei kabuki blij, en Masuyo werd spontaan wakker. Ze liep naar de zadeltas, en gooide een kleed op de grond, en pakte een hele grote mand, uit de zadeltas, en legde die neer. Op dat moment realiseerde ze zich dat ze in haar hemt en onderbroek stond. Ze sprong zowat in de zadeltas, en grijpte een andere jurk als dat ze eerst aan had, ze trekt een witte zelfgebreidde jurk aan, en vervangt de lange sokken voor een panty, ze trok geen schoenen aan. Daarna liep ze naar de mand, (waar minoru alle spullen al netjes had uitgestald ) en ging zitten '' Eet je mee ? '' vroeg ze vrolijk

"hahaha okee" zei Narcissus happy. hij grinnikte Masuyo stond opeens op, hij hoorde het woord eten hoor. "hahahahahahahahahahahahahaha" lachte Narcissus die zijn tuniek weer aan het aantrekken was. "had je het niet door dat je nog in je hemt en onderbroek stond" zei hij lachend. maakt niet uit hoor" zei hij knipogend. "mooie jurk" zei Narcissus met twinkelogen. Staat je echt mooi" zei hij blozend. "ik eet graag mee" zei hij vrolijk. En daar zaten ze dan gezellig met z'n 5en te eten, want Zefiros was op jacht gegaan.

Toen ze klaar waren met eten, pakte masuyo een eekhoorn uit een boom, en begon daar mee te gooien, hij lag op zn rug, en ving steeds behendig de eekhoorn die heel boos keek op. Kabuki liep naar masuyo toe, en graaide de eekhoorn uit de lucht. Hij krabbelde haar op haar arm, ze zette het eekhoorntje, dat zo snel mogelijk weg wou, op de grond en liep daarna naar haar tas. Ze pakte haar tas op, en begon te rommelen, je kon allemaal flesjes horen draaien, en ze pakte een stuk of vier kleine flesjes uit haar tas, ze trok haar jurkje een stukje naar beneden, het bloed was door het witte wol heen gekomen, en gooide van ieder flesje, erg chaotisch, de inhoud over de wond heen. De wond verkleur van donkerblauw, naar geel, en later naar rood. Ze deed haar jurkje weer goed, en keek naar masuyo die de eekhoorn alweer te pakken had. '' laat maar dan '' zei ze met een snugger lachje.

Narcissus keek tevreden naar de hemel die weer mooi blauw was, met een paar kleine wolkjes maar dat maakte het alleen mooier vond hij. Hij keek even naar Masuyo die met een eekhoorn aan het spelen was. Narcissus barstte in een schaterlach uit, het zag er zo komisch uit. Kabuki pakte de eekhoorn uit de lucht, het beestje dacht dat het werd aangevallen of zo dus het krabde Kabuki en liet een lelijke snee achter. Geschrokken zette Kabuki de eekhoorn neer. Ook geschrokken sprong Narcissus op hij rende naar Kabuki toe die van allerlei drankjes op de wond gooide, boos keek hij naar de eekhoorn die wegsprong. Hij vuurde een minuscuul Vuurballetje naar de eekhoorn zodat het gemerkt werd, natuurlijk wel zonder dat Kabuki het zag want anders had hij een probleem. Narcissus keek gauw naar de wond, hij was kort en diep, "ai ai gaat het meisje?" vroeg hij bezorgt.

'' jaa hoor'' zei kabuki koel. Haar huid was nu lichtpaars gekleurd. Masuyo keek pruilend naar de boom waar de eekhoorn weer ingesprongen was. Kabuki begon te lachen, en haalde een enorme fles uit de zadeltas, en legte hem op de grond, masuyo sloeg hem kapot. de vloeistof kleurde van wit naar neongeel en daarna weer terug naar wit. Masuyo begon het te drinken, zijn witte vacht kleurde heel snel even neongeel, en daarna weer wit. Kabuki aaide de pandabeer, die gulzig aan het drinken was, en keek vrolijk naar wat vlinders die voorbij vlogen.

"gelukkig" zei Narcissus opgelucht. Hij keek naar de wond die nu paars-kleurig was. Kabuki haalde een grote fles uit haar tas. Legde hem op de grond en Masuyo maakte het kapot. Narcissus schrok, was dit de bedoeling? Maar die gedachte was algauw weer weg want Kabuki lachte. Glimlachend keek hij naar Masuyo die alles gulzig opdronk. Vrolijk volgde Narcissus de blik van Kabuki naar een zwerm met vlinders. Vrolijk keken ze een poosje naar de vlinders.

Kabuki pakte een klein flesje uit haar tas, en nam een grote slok. De scherven van de fles had masuyo op vreemde wijze ook opgedronken, en minoru ging op kabuki's hoofd zitten. '' Voorzichtig met dat spul hè kabuki ? '' zei hij op onverstaanbare manier. Kabuki pakte wat nootjes uit haar jaszak en gaf ze aan de vogel '' ik hou ook van jou hoor minoru '' zei ze met een nietsbetekende glimlach

Phelix zat al de hele tijd in de bosjes verstopt te kijken. hij wachtte op een geschikt moment om uit de bosjes te komen want hij wou niemand laten schrikken. Phelix was haast niet zichtbaar vanwege zijn camuflage kunsten. Toen zag hij dat Kabuki iets dronk. hij herkende dat drankje. als je er iets te veel van dronk kon je van je stokje gaan. Toen stuurde hij eerst Asteio naar hun toe zodat ze niet zouden schrikken. Hij had geen zin in een gevecht, want hij had gee idee hoe sterk de anderen waren en die draak en die panda leken hem ook wel sterk.

Narcissus keek Kabuki streng aan "doet het echt geen pijn meer?" vroeg hij bezorgt. Kabuki gaf Minoru een nootje, ze fluisterde iets maar hij kon het niet verstaan. Narcissus hoorde iets in de struiken, en hij voelde zich bespioneerd. Waakzaam liep hij naar de struiken, goeie Goden dacht hij ik heb gelijk. "Kom er maar uit jongeman" zei Narcissus streng en met een Vuurbal al klaar in zijn hand. Hij pakte het jongetje bij zijn kraag. "kijk eens Kabuki, we hebben hier iemand die waarschijnlijk voor Hades werkt." riep hij boos. Narcissus keek de jongen boos aan. "Vertel eens even, hoe heet je." zei hij met een vernietigende blik. Narcissus wenkte Zefiros en Elessar. Elessar vloog meteen op zijn schouder en keek de vreemdeling boos aan.

Phelix zag Narcissus naar hem toe komen. Hij dacht: "Shit nu ben ik genaaid" hij probeerde weg te komen. maar hij werd opgetild. Toen hoorde hij Narcissus vragen: "Vertel eens even, hoe heet je" het klonk nogal boos dus hij probeerde zijn blik te meiden en antwoorde zachtjes: "Ik ben Phelix Thyone, ik reis door heel het land om een mooi plekje te zoeken om te wonen. Ik zag jullie en ik wou dat jullie niet laten schrikken dus wachtte ik op een goed moment. Ik heb namelijk geen zin in een gevecht."

Narcissus zag dat de jongen probeerde weg te rennen maar hij was sneller. "zo zo Phelix Thyone" zei hij als iets rustiger. Vertel eens, van welke Stadstaat kom je" vroeg Narcissus doordringend. Als je van Hades bent dan heb je een probleem. Waarom blijf je dan in de struiken zitten? Trouwens dit is ons landgoed, hij wees naar Kabuki, en er zijn regels hier. Je kunt niet zomaar mijn erf binnenlopen." riep Narcissus fel naar Phelix. "Een mooi plekje om te wonen hé? Er zijn hier maar 2 huizen en die zijn beide bewoont." zei hij. "waarom zou ik gaan vechten" zei Narcissus lachend. Dat is verboden hier en als we dat zouden doen dan was je nu al half tot as verbrand." zei hij met een donkere blik. Maar zo evil zijn we niet. Als je gewoon naar ons toe was gelopen had dit niet hoeven gebeuren" zei Narcissus vriendelijk. Hij zetten Phelix weer op de grond. "probeer niet te vluchten, ik ben altijd sneller." zei hij beheerst.

"Ja klopt, ik had meteen naar jullie moeten gaan en dan was dit niet gebeurt. Ik zal ook antwoord geven op jouw andere vragen. Ik ben geboren en opgegroeid op Ithaka, en ik geloof in Hermes en ik heb morph krachten ik ben er nog niet zo goed in maar oefening baart kunst. Ik wist trouwens ook niet dat dit jullie erf is, ik heb niks gezien. Anders was ik hier nu omheen gereden op Kynigos." Phelix begon een beetje met zijn kleren te frutten van de zenuwen. "Ik zal trouwens heus niet wegrennen."

"het is al goed, als je niet van Hades bent dan is het toegestaan dat je op ons erf komt" zei Narcissus rustig en vriendelijker. Alweer iemand met Morphe dacht hij. "Ik zal je even voorstellen aan Kabuki, mijn buurmeisje en mijn zorg en toeverlaat. Wij wonen hier samen, beide in een ander huisje." zei Narcissus al iets vrolijker. Rustig maar ik bijt niet" zei hij lachend toen hij zag dat Phelix begon te frutten van zenuwen. Ik ben gewoon heel voorzichtig, er zijn hier veel stropers vandaar." zei Narcissus zacht. Volg me maar." Zefiros kwam snuivend dichterbij, de vreemdeling werkte op zijn zenuwen. Elessar keek nog steeds doordringend naar Phelix.

"Wacht even dan roep ik Kynigo en Asteio." Phelix riep ze en toen kwam een zwarte vogel uit de boom en even later kwam er een grote zwarte wolf het bos uit stormen. "Dit is mijn begeleide: Asteio ze is een kraagparadijsvogel. Die grote wolf is mijn rijdier hij heet Kynigo. hij doet geen vlieg kwaad behalve las ik het wil natuurlijk." Ik geloof dat die arend en die draak me niet zo mogen."

Zefiros keek al grommende op naar Phelix er kwam een ringeltje rook uit zijn neus, dat zag er heel komisch uit en Narcissus begon te lachen. 'rustig Zefiros' fluisterde hij rustgevend. Elessar had het ook niet zo op het opeens opgedoken jongetje. De adelaar vloog omhoog richting Kabuki, daar ging ze zitten om met Kabuki te overleggen. 'Ik kijk wel uit' fluisterde Zefiros terug. Hij ging weer waakzaam op de grond liggen, klaar om in actie te komen. Narcissus keek naar de geleide en de wolf die opeens aankwamen. "hoo" riep hij. Geen wolven dicht bij mijn Draak of te dicht bij Kabuki. Daar is ze bang voor." zei hij bezorgt. Elessar kwam weer aanvliegen om te kijken wie de nieuwe gedaantes waren. Ze schreeuwde naar de twee dieren van Phelix, boos dat ze was. 'Meester' fluisterde ze. geloof ze niet, U kun niemand vertrouwen in deze tijden' zei Elessar bezorgt. "nee, mijn Draak en Adelaar mogen je niet, daar hebben ze ook een goeie reden voor." zei Narcissus die beleefd een glimlach forceerde.

"Hoezo? Wat doe ik hier verkeerd? Oke, ik heb jullie bespied, maar daar heb ik me al voor veronderschuldigd." Hij keek even naar de draak en zei toen tegen Kynigo: "Kynigo kom, Kabuki en Nardissus draak hebben het niet zo op wolven." Toen zei Phelix tegen Narcissus: "Jullie wonen hier echt op een mooi plekje zeg, ik heb wel meer mooie plekjes gezien maar daar is het dichts bijzijnde dorp ongeveer anderhalf uur rijden." Phelix grijnsde een beetje en hij voelde zich al ietsje minder gespannen.

"Mijn dieren zijn net zo gevoelig voor geluid en geur als ik." zei Narcissus duidelijk en rustig. Zefiros, mijn draak, heeft het niet zo op mensen die zich niet laten zien. Je hebt nog geluk hij had ook je geleide of wolf kunnen verbranden uit woede." zei hij vaag glimlachend. Phelix is zo slecht nog niet dacht Narcissus al wat vrolijker. "bedankt" zei hij lachend. Ik vond het ook mooi, vandaar ben ik hier gaan wonen. Waarom kom je hier? Dit is toch niets voor jou? Of ben je geen stadsmens?" vroeg Narcissus nieuwsgierig. Hij keek de jongen even aan. "voel je op je gemak, je bent nu onze gast." zei hij vrolijk. Vergeet als van wat er net is gebeurt, dat is nu gebeurt dat kunnen we niet veranderen." zei Narcissus met een knipoog. Rustig liepen ze naar Kabuki die met Masuyo aan het stoeien was.

"Ik ben hie omdat ik op zoek ben naar een mooie plek om te wonen. Dit is zeker iets voor mij want ik ben vooral ergens in de bossen ofzo te vinden, oke juist niet want in de bossen val ik niet te vinden omdat het bos zo groot is. Ik ben dus zeker geen stadsmens." Phelix voelde zich helemaal op zijn gemak. Hij mocht die Narcissus wel, van Kabuki weet hij niet veel. Die heeft nog niks gezegd. "Is zij altijd zo stil?" vroeg Phelix, terwijl hij snel even naar Kabuki wees.

"dat had je al gezegt" zei Narcissus met een glimlach. Het is hier hartstikke mooi" zei hij terwijl hij naar zijn omgeving wees. "Ik vind het hier prachtig, vandaar woon ik nu ook hier" zei Narcissus dromerig. Hij keek Phelix vrolijk aan. Hij keek van Phelix naar Kabuki. "ze is een beetje bang voor vreemde mensen, kijk uit hoor ze slaat jongens die dichter dan twee meter bij haar komen. Ze is heel erg schrikachtig." zei hij.

"Oeps, ik weer in herhaling. Ik zal wel oppassen." Hij keek nog eens naar Zefiros en hij zag ook dat er rook kringeltjes uit zijn neus kwamen. Hij vond het ook een grappig gezicht en moest daardoor ook lachen. "Zeg es, wat is jouw draak voor soort draak?"

Kabuki keek naar narcissus die een jongen uit de bosjes graaide, er volgde een heel gesprek. Na een paar minuten angstig toe te hebben gekeken, ging Minoru op haar schouder zitten. Ze pakte een boek uit haar tas, het sprookjesboek dat ze had opgevist in het meer, en begon met lezen. In haar ooghoek zag ze de jongens naderen, ze bleef rustig zitten ookal was ze van binnen verschrikkelijk bang. Masuyo had het in de gaten en ging naast haar zitten, ook minoru die tot nu toe rustig op de schoot van kabuki had gezeten, zat nu enigsinds gespannen voor zich uit te staren. Kabuki probeerde verder te lezen, maar het lukte niet echt.

Narcissus grinnikte. "kom dan stel ik je Kabuki voor" zei hij vrolijk. Hij keek even naar haar, ze was een boek aan het lezen althans dat probeerde ze. Kabuki was bang zag Narcissus duidelijk. "Wacht maar even" zei hij tegen Phelix. Ze is bang voor je, zoals ik net al zei." Narcissus liep naar Kabuki toe en hurkte naast haar neer. "Wat is er" fluisterde hij lief. Als je het niet wilt moet je het zeggen hoor" zei Narcissus bezorgt. Hij keek naar Phelix die netjes aan het wachten was. "wacht nog even" riep hij naar hem. Hij keek Kabuki aan en aaide haar zachtjes over haar hoofd. Hopend dat ze dat niet aanvallend zag.

Kabuki keek om zich heen, er was geen plek om naar toe te vluchten, behalve naar huis. Narcissus zou haar toch volgen, en dan wist die andere jongen gelijk waar ze woont! Narcissus kwam op haar aflopen, en liet de jongen een eindje verderop wachten. Narcissus ging naast haar zitten en aaide haar over haar hoofd,'' hou daar eens mee op ! '' zei ze lichtelijk geirriteerd. Ze pakte haar boek, en graaide minoru uit de lucht. Ze wees naar de jongen die een eindje verderop stond te wachten en stuurde de vogel er heen. Met een enorme snelheid vloog minoru op de jongen af. Toen hij nog geen halve meter verwijderd was, stopte hij, en begon hij cirkeltjes om hem heen te vliegen. Na 4 rondjes vloog hij terug naar kabuki en ging op haar schouders zitten. '' Hij werkt niet voor hades. '' fluisterde hij. '' Waar gelooft hij dan in, en wat is zijn kracht? " fluisterde kabuki zo zacht dat niemand het zou horen. '' ik kon het niet zien , wil je dat ik nog een keer kijk?'' zei minoru fel.'' Nee dat hoeft niet liefje, ik gaa zelf wel kijken'' zei kabuki met een frons. Ze pakte haar tasje, en floot naar masuyo die weer een eekhoorn had gevonden. Dit keer kwam hij aanrennen, en kabuki deed de zadeltas op zijn rug. Heel rustig liep ze naar de jongen toe. '' ik ben benieuwd'' zei ze tegen masuyo, die al in aanvalshouding was gaan staan.