Kroeg het houten paard-Troje

'Helemaal niet.' Zei Clio met een knipoog en ze pakte de sleutel van tafel. Het lukte haar om in een nog redelijk rechte lijn naar haar kamer te komen en de deur open te doen. Ze draaide zich om en glimlachte naar Ethan.

Ethan glimlachte en liep achter Clio aan. Toen de deur open was tilde hij haar op en sloot de deur. Hij kust haar nu met tong en al. Hij wou het voorzichtig doen maar zijn hersenen waren er nog een beetje te dronken voor. Rustig liep hij naar het bed toe. Met Clio in zijn handen. Als ze het niet goed vond dan kon ze het altijd laten merken.

Clio kuste Ethan vol overgave terug. Ergens heel ver weg sprak een gedempt stemmetje in haar hoofd dat ze diet niet moest doen, dat Ethan veel te aardig was en dat zoiets de vriendschap zou verpesten. Maar het drong niet tot haar door en ze begon de knoopjes van Ethan's blouse los te knopen.

Ethan glimlachte terwijl hij handig de shirt van Clio los deed. Hij dacht niet eens meergoed na om te overwegen dat het fout was dat hij deed. Hij kuste Clio boven haar beha tot hij weer bij haar mond was.

------------------
doe maar volgende ochtend dalijk

De volgende ochtend.

Clio werd wakker. Ze deed langzaam haar ogen open. Haar bonkende hoofd vertelde haar dat ze de vorige avond veel te veel gedronken had. Toen ze haar hoofd voorzichtig draaide merkte ze ook dat er iemand naast haar lag. Ethan. Ze kreunde. Hoe kon ze nou zo stom zijn?

Ethan was wel wakker mar zijn hoofd deed te veel pijn om zijn ogen open te doen. Toen hij een kreun hoorde deed hij ze toch maar open. Verbaast zag hij dat hij samen met Clio in een bed zat. Zijn hoofd bonkte nog te erg om veel na te denken. Maar hij kon wel conlcuderen dat hij dronken was en dat ze sex hebben gehad. ''Goedemorgen'' zei Ethan maar omdat hij niets anders kon uitbrengen.

'Goedemorgen.' Zei Clio terug. Haar hoofd bonkte als een gek. Ze streek haar stugge, bruine haar uit haar gezicht en keek Ethan aan. 'Luister, Ethan, wat we gedaan hebben, het was stom. Het had niet mogen gebeuren.' Zei ze met een licht verontschuldigende ondertoon.

Je kon het eigenlijk belediged op pakken maar Ethan snapte het wel. ''Zo erg was het niet. We waren allebei dronken en hebben allebei dit gedaan. Het is niet dat we opeens geen vrienden zijn'' zei ethan rustig. Hij proberde overeind te komen wat moeilijk ging omdat zijn hoofd zo bonkte. Toch lukte het waardoor hij tegenn de leuing van het bed leunde.

'Dat is nog niet eens zo erg, het allerergste is dat ik het zo weer zou doen.' Zei Clio, met een schuldige blik op Ethan. Haar hoofd wou maar niet ophouden met dat irritante gebonk. Ze kon niet helder denken en dat vond ze erg vervelend.

ethan bloosde door het copliment. Tenminste hij vond het een compliment dat er weer iemand verliefd op hem was. Alleen wist hij nog steeds niet of het wederzijds was. Hij zou het wel weer willen doen want het was heel gezellig. Maar hij wist niet of het liefde was. Ware liefde wasmoeilijk te herkennen vond hij zelf. ''Du we zijn nog steed vrienden'' zei Ethan terwij hij zijn hand uit stak voor een high vife.

'Ja.' Zei Clio zo vrolijk als haar nog steeds bonkende hoofd toeliet. Ze beantwoordde de high-five en verstrengelde haar vingers met die van Ethan. Ze keek hem strak aan. Ze wist zelf ook niet goed wat ze ermee aanmoest. Ze vond Ethan aardig. Maar vond ze hem meer dan aardig?

Ethan glimlachde naar Clio. ''Nu moeten we alleen nog overeind komen'' zei hij als grap. Al voelde hij zich wel een stukje bete als toen hij net wakker werd. Hliet Clio maar los en ging moeizaam op staan. Hij had natuurlijk niets aan waardoor je zijn 6 pack goed kon zien. Al had hij al best snel zijn onderbroek gevonden.

Clio stond op en zocht naar haar kleding, die ze snel vond en aantrok. 'Zeggen ze dat je bent aangeraakt door wijsheid, weet je niet wat je voelt.' Mopperde ze onverstaanbaar in zichzelf. Toen ze al haar kleren gevonden had en zich had aangekleed ging ze op zoek naar haar riem en schoenen, die blijkbaar onvindbaar waren.

Etan vond een riem op de grond. ''Is deze van jou '' vroeg hij maar rustig terwijl hj hm omhoog hield. Ondertussen trok hij ook zijn broek an. Hij moest echt een keer naar een tempel van afrodite. Met haar hulp snapte hij het misschien beter. Hij glimlachte ook nog steeds terwijl hij barstende hoofdpijn had.

Clio sprong op het bed en van daar belandde ze naast Ethan, waar ze handig haar riem uit zijn handen griste en hem om haar middel deed. Ook haar linkerschoen lag aan deze kant van het bed. Ze schoof hem aan haar voet en ging op zoek naar haar rechterschoen. Ze ging plat op de grond liggen om te kijken of hij onder het bed lag.

Ethan glimlachte om de snelle bewegingen van Clio. ''Dat je dat u nog kan'' zei hij ongelovig. Hij trok ook snel zijn normale kleren aan en deed zijn tas om zich heen. Daar zat zijn trompet dus voelde hij even of hij niet gestolen was. Gelukkig was dat niet de zaak dus haalde hij opgelucht adem. Hij keek daarna weer naar Clio. ''Ook klaar'' vroeg hij beleefd.

Clio reikte onder het bed en viste haar rechterschoen tevoorschijn. Het beste met zo'n hoofdpijn was het gewoon negeren, vond ze zelf. Ze ging op het bed zitten en trok hem aan. Ze pakte haar tas en hing hem over haar schouder heen. 'Helemaal.' Zei ze.

Ethan glimlachte en liep naar de deur. ''Dan gaan we ontbijten'' zei hij met een brede glimlach. Hij liep rustig naar onder en ging aan de zelfde tafel als eerst zitten. Meteen kwam uit het raam Mim gevlogen. Ze ging boos op zijn neus zitten. ''Die lijft daar als straf de hele dag itten'' zei Ethan met een glimlach.

Inachis landde op een andere uitstekende haarpluk van Clio. Clio glimlachte. 'Zo erg was het nou ook weer niet, Mim.' Zei ze tegen de vlinder op Ethan's neus. Ze bestelde een ontbijt zonder er bij na te denken. Ze zou wel zien wat ze voorgeschoteld kreeg.

Ethan besteld gezon een salade om Mim ook een beetje eten te geven. Mystic zou ergens buiten wel zijn. Eigenlijk moest Ethn meer op haar letten. Hij merkte dat ze seeds meer mo werd wat waarschijnijk een ding betekende. Ze zou binnenkort dood gaan en een niuwe feniks worden. Dan zou Ethan moeilijk vreplaatsen maar het was zelden dat een mens dat zag gebeuren. Denkend keek hij uit het raam.

Clio had blijkbaar pannekoeken besteld. Ze gooide er een enorme hoeveelheid stroop overheen en sneed er een klein stukje vanaf. De stroop droop zo snel van het stukje af, dat ze het erg snel in haar mond moest duwen, anders zou er niets meer opgezeten hebben. Ze lachte, omdat het er waarschijnlijk ontzettend raar uitzag.

Ethan moest wel lachen om hoe Clio at. Zijn salada kwam er ook aan. Mim vloog naar het bord en at zel ook wat. Ook Ethan begon aan zijn sla te eten. Wat raar uit zag als je de gehele tafel keek. Toch bleef Ethan glimlachen. ''Mmm sorry ik denk dat ik toch de les moet verschuive'' zei Ethan die zich heel schuldig voelde dat hij het niet kon doen. ''Mystic wordt waarschijnlijk binnenkort herboren en ik wil een oog op haar houden'' legde Ethan uit.

'Heb je een Feniks? Gaaf!' Zei Clio terwijl ze een vinger besmeurd met stroop omhooghield voor Inachis. De vlinder landde op haar vinger en begon het op te zuigen. 'Het maakt niet uit hoor, ik begrijp heel goed dat je dat wilt meemaken.' Zei Clio vrolijk.

''Je mag ok best komen kijken. Al wil ik er geen sircus van maken'' zei Ethan rustig. Pas nu pas besefte hij dat ze niet hadden uitgewisseld welke rijdieren ze hadden. ''En welke rijdier heb jij'' vraagt Ethan aan Clio. Hij at snel nog een paar blaadjes sla naar binnen en keek haar daarna aan.

'Dat begrijp ik.' Zei Clio. 'Mijn Bahmut is een uit de kluiten gewassen kever.' Zei ze vrolijk. Ze hield echt van dat beest, ookal was het misschien niet het mooiste dier om te zien, hij was ontzettend wijs en kon haar altijd met dingen helpen.