Kroeg het houten paard-Troje

"Ach, maakt niet uit. Ik verwachtte toch al niet veel. Morgen ga ik dus naar de Bibliotheek of dergelijk. Daar kom ik er wel achter." Phelix liep naar de prullenbak en gooide het doekje in de afval emmer. Phelix ging weer zitten en dronk zijn drinken op. Phelix keek hoe laat het was en zei toen: "Ik ga maar naar bed, ik ben moe en ik ga ook even bij Asteio kijken. Ga je mee?"

Narcissa knikte en nam nog een laatste slokje. 'Ja, ik loop mee.' zei ze tegen Phelix. Ze stond vast op en keek nog even een keer rond, gewoon uit gewoonte. Ze gokte dat ze nog een tijdje wakker zou liggen maar natuurlijk wist ze het niet zeker. Narcissa was maar over weinig dingen echt zeker.

Phelix en Narcissa kwamen op Phelix kamer aan en ze zagen dat Asteio dronk. "Zo te zien gaat het alweer goed met haar." Phelix liep naar Asteio toe en voelde. "Jep, het gaat beter dan verwacht." Phelix liep naar het raam toe en keek naar buiten. Hij zag Kynigo staan en riep hem. Toen Kynigo naar boven keek gooide Phelix de worst die bij zijn eten zat naar hem toe. "Ik neem dat bed het dichts bij Asteio, dan kan ik een beetje op haar letten. Vind je dat goed?" Phelix keek vragen naar Narcissa en liep toen naar Asteio.

Narcissa knikte even. 'Is geen probleem hoor.' zei ze tegen hem waarna ze naar het andere bed liep en erop ging zitten. Ze maakte haar schoenen los waarna ze haar voeten op bed zette en haar benen optrok. Ze zou vast wel goed slapen, haar oordeel was veranderd binnen een paar seconden. Het was namelijk een goed bed.

Phelix vulde Asteio's waterbakje nog even bij en ging toen liggen. Tot zijn verrassing was het bed veel beter dan hij had verwacht, hij viel meteen in slaap. Phelix had een nachtmerrie, hij droomde over iets wat vroeger was gebeurt. "Phelix was 8 hij was in het bos aan het spelen met zijn vriend Alexandros, die was 7. Ze waren rustig aan het spelen toen ze iets hoorden. Ze hoorden iets ritselen. Ze werden bang en toen kwam er opeens een wolf de bosjes uit, vlak daarna kwamen er nog een stuk of 7 wolven de bosjes uit. Ze waren allemaal stuk voor stuk verhongerd en ze keken ook hongerig naar Phelix en Alexandros. Phelix en Alex hadden helemaal niks om zich te verdedigen. Toen sprongen de wolven naar hun toe. Alex en Phelix probeerden zich nog te verdedigen maar ze verloren. Phelix kwam er vanaf met een grote diepe kras op zijn linker wang maar Alexandros werd vermoord en opgegeten, er bleef helemaal niks meer van hem over." Phelix schrok wakker badend in het zweet. Hij zag nog voor hem hoe Alexandros dood op de grond lag en opgegeten werd. Phelix stond op en liep naar de wastafel toe om wat te drinken zodat hij zou kalmeren. Hij keek naar Narcissa en Asteio en zag dat die nog rustig lagen te slapen. Phelix ging op zijn bed zitten want hij zou toch niet meer kunnen slapen.

Narcissa lag een beetje te woelen. Ze droomde over dingen die in de toekomst konden gebeuren en dingen die in het verleden gebeurd waren door elkaar. Ze zou moeten trouwen met een onbekend iemand, opgesloten zitten. Ze had een uitweg moeten vinden. Als klein meisje kroop ze stiekem weg en liep over straat. Daarna volgde er een lange nachtmerrie over iets dat ze nooit vergeten zou. Narcissa woelde door. Ze werd nooit wakker van zulke dromen. Ze zweette een beetje.

Phelix zag dat Narcissa een beetje lag te woelen. Phelix ging vlak bij haar op de bank zitten. Phelix dacht: "Als het nou heel erg word zal ik haar wel wakker maken." Phelix was een beetje aan het oefenen met zijn morphe krachten. Hij probeerde om grotere morphe ballen te maken, maar al snel was hij uitgeput. Hij keek even naar Asteio die nu ook wakker was.

Narcissa droomde over de keer dat ze als dertienjarig meisje het huis uitgeslapen was, het was 's avonds geweest. Ze liep door de minder drukke straten waarna het opeens zwart werd. Ze had nog een man gezien en toen ze wakker geworden was.. Ze wilde er niet meer over dromen maar de beelden verschenen toch. Narcissa woelde nog steeds, zachtjes begon ze nee te fluisteren. Ze wilde het niet.

Phelix hoorde Narcissa fluisteren dat ze iets niet wilde. Dus hij probeerde haar wakker te schudden, het lukte niet echt dus ging hij stapte over op de morphe balletjes. want water lukte niet omdat het enige bakje van Asteio is. Phelix gooide wat Morphe balletjes, hij wist dat ze niet erg veel pijn deden alleen een klein beetje binnenin. Hij gooide wat balletjes tot Narcissa wakker werd.

Narcissa schrok ineens wakker. Ze ademde snel en keek geschrokken angstig en gedesorienteerd toe. Ze wilde het niet. Haar ogen schoten rond tot ze phelix zag, ze bleven even op hem hangen. Ze werd er iets rustiger door maar het bleed was nog niet weg uit haar gedachten en ook haar adem ging nog snel.

"Rustig maar, ga maar wat drinken dat kalmeert." Phelix keek haar aan. Toen trok Phelix zijn schoenen aan en vroeg: "Ga je zo mee naar beneden? Ik heb honger en kan toch niet meer slapen." Phelix liep naar Asteio toe en haalde toen het doekje van haar voorhoofd af. Ze protesteerde eerst even, maar toen het er af was zag Phelix dat er niks meer van de wond te zien was behalve een hele lichte streep die nog wel weg zou gaan.

Narcissa keek naar Phelix en daarna voor zich uit. 'I..Ik. ga zo mee.. Ik wil me even opfrissen' fluisterde ze zachtjes. Narcissa sloeg de deken van zich af en stond op. Ze merkte dat ze trilde als een rietje. Ze liep naar de wastafel en keek in de spiegel. Gelijk zag ze het angstige gezichtje van zichzelf maar dan jaren terug. Ze keek even naar Phelix.

"Oke ik ga naar beneden, even naar Kynigo toe." Phelix nam Asteio op z'n schouder en ruimde het kussen en het bakje op. Toen ging hij naar benden. "Ik zie je zo wel beneden verschijnen." Zei Phelix over zijn schouder naar Narcissa. Toen Phelix beneden kwam ging hij meteen naar buiten. Hij kwam bij Kynigo aan en hij zag dat Kynigo een jongen van ongeveer 20 in een hoek had gedreven. Zo te zien was een van Kynigo's zadeltassen open. Toen richtte hij zich tot de man en vroeg wat hij hier deed. De man antwoorde: "Is die wolf van jou?" Phelix knikte alleen maar en vroeg toen nogmaals wat hij hier deed. De man vroeg: "Als ik het zeg haal je dan die wolf weg?" Phelix knikte weer en de man zei: "Ik zag die wolf slapen en toen wou ik iets van u 'lenen'. Maar toen werd die wolf wakker en hij dreef me in deze hoek." Phelix werd een beetje boos en vroeg: "Kan je hyrogliefen lezen?" De man zei van ja, toen zei Phelix: "Ik laat je op 1 voorwaarde gaan, als je me 5 zilver betaal en als je probeer deze tekst te vertalen." Phelix haalde zijn ketting onder zijn shirt tevoorschijn en de mond van de man zakte open van verbazing. De man kon nouwlijks iets zeggen maar zei toen: "O-o-oke." Phelix zei dat Kynigo aan de kant moest gaan en hij gaf toen een stuk vlees wat hij uit de zadeltas had gehaald. Toen gingen Phelix en de man naar binnen.

Moet ik nog iets weten over wat er gebeurd is?
--
Clio stapte rustig de kroeg binnen. Ze ging aan een tafeltje zitten en bestelde een glas water met bubbels. Ze dronk een slok en keek de kroeg in. Ze herinnerde zich dat ze hier Ethan voor het eerst had ontmoet en er verscheen weer een glimlach op haar gezicht.

Phelix kwam binnen en ging aan een tafeltje zitten met de man. Phelix gaf de man de ketting. Phelix wachtte een beetje en keek een beetje om zich heen. hij probeerde ratten te raken met zijn morphe balletjes en dan wat te veranderen. Zo verwisselde hij een teenbotje met een ruggen wervel en nog een paar dingen. Hij keek ook een beetje wie binnen kwam er kwamen in die tijd 3 mensen binnen: Een oude vent, een jongen van 11 jaar ongeveer en een meisje van ongeveer 16 met zwart haar. Maar verder gebeurde er niks speciaals. Hij verandere zijn huis in blauw en hij gaf zichzelf een slurf. Na een poosje zei de man: "Dit is echt een beetje te hoog gegrepen voor mij." Hij gaf Phelix in zijn haast om weg te komen van die blauwe vent met die slurf Phelix perongeluk 7 zilver. Phelix maakte zich weer normaal en deed zijn ketting weer om. Hij bestelde wat brood en ham.

Clio stond op en liep naar Phelix toe. 'Je weet dat er geen dieren dit café in mogen he?' Zei ze grappend tegen hem en ze ging in de stoel tegenover hem zetten. 'Laat die hiërogliefen eens zien.' Zei ze luchtig en ze hield haar hand omhoog. 'Ik durf te wedden dat Pallas Athena mij genoeg kracht heeft gegeven om ze te ontcijferen.'

Phelix vond het een beetje raar dat opeens iemand naar hem toe kwam. Phelix zei : "En....... Wie ben jij?" Phelix vond het raar maar hij gaf haar de ketting. Maar hijd deed het niet zonder wantrouwen. Achter zijn laade hij zijn kokertje met slaap pijltjes en hij pakte zijn boksbeugel ook al, voor het geval ze er tussenuit wou knijpen met zijn ketting.

Clio scheurde haar blik los van de hiërogliefen en stak haar hand uit. 'Clio Epos, uit Athena.' Stelde ze zichzelf voor. Ze gleed met haar vinger over de Egyptische tekens en mompelde in zichzelf. 'Farao, koning, geluk, voorspoed.' In haar hoofd begonnen de radertjes te draaien en ze lijmde de tekens waarvan ze de precieze betekenis wist aan elkaar met wat grammatica.

Phelix liet zijn blaaspijpje los om haar te begroeten. "Ik ben Phelix Thyone uit Ithaka." Hij keek hoe Clio keek naar naar de hyrogliefen en aan het denken was, hij hoorde haar iets mompelen het klonk iets als: Feroo, kong, luk en oorgoed. Hij begreep er niet veel van maar hij keek naar wat ze deed.

Clio liet Phelix de achterkant van het amulet zien en wees op een aantal tekens. 'Dit is de naam van een farao.' Zei ze, en ze wees op een paar andere tekens. 'Dit geeft aan dat hij dit amulet heeft meegenomen in zijn graf, om hem geluk en voorspoed te bieden in zijn reis naar het dodenrijk. Meer staat er niet. Ik denk dat grafrovers het uit zijn tombe hebben gehaald omdat het van vrijwel puur goud is.' Ze wees op een klein merkje aan de onderkant. 'Tenminste, volgens dit tekentje. Is dat genoeg informatie?'

Nerissa liep de kroeg binnen. Ze was hier wel eens eerder geweest maar kende het niet meer zo goed. Ze liep naar de bar e nging naast een meisje zitten dat een amulet vast had en met een jongen in gesprek was. Ze bestede er verder weinig aandacht aan en bestelde een glas wijn. Ze wistd at ze eigenlijk geen alcohol moest drinken maar ze had er nu even heel erg sterk behoefte aan.

"O. Thanks dat is zeker goed genoeg. "Phelix pakte zijn ketting en deed hem weer om, hij zag een meisje binnen komen die vlak naast hun kwam zitten en wat te drinken bestelde. Nu hij dat zo zag merkte hij ook honger en dorst had en hij bestelde wat drinken en brood met tzatiki en een bakje water en een bakje nootjes voor Asteio die nog steed rustig op zijn schouder zat

'Komen mijn krachten toch nog van pas.' Zei Clio met een glimlach tegen Phelix. 'Mag ik weten hoe je aan dat amulet komt? Heb je het gekocht op een zwarte markt, of is het van de wagen gevallen? Aangezien het in de eerste plaats sowieso al gestolen is.' Legde ze uit, en ze nam nog een slok van haar bubbelwater.

"Nope, geen van allen. Ik zat hier met iemand aan de bar en ik ging de nootjes halen dat op mijn vorige tafeltje stond. Ik liep daar naar toe en toen struikelde ik over een omhoogstaande plank. mijn voet bleef haken waardoor de plank afbrak. er bleef een gat over ik zag daar iets liggen. Ik deed mijn hand in dat gat en pakte deze keting eruit. Waarschijnlijk probeerde iemand het daar te verstoppen. Phelix wees naar het gat en zei: "Daar het gat zit er nog, maar verder zat er echt niks anders bij."

'Vreemde plek voor zo'n kostbaar voorwerp. Je hebt geluk. De legenden zeggen dat amuletten zoals deze veel geluk en voorspoed brengen aan degene die hem op een eerlijke manier bemachtigt.' Ze glimlachte naar Phelix en keek naar het gat in de vloer.