Het doolhofbos

Rowyn snapte niet goed wat Amaterasu bedoelde. Wat maakte het uit dat hij depresief was. Die goden boven hun keken er toch niet naar. ´´Waarom zou ik vrolijk zijn´´ vroeg Rowyn rustig aan haar. Misschien as zeiets goed bedacht zou hij het wel kunnen bedenken. Maar nu was hij gewoon emotieloos zoals de laatste tijd wel was.

"Nou, als je hier nog lang blijft zou het kunnen zijn dat je verdwaalt. Het bos leidt een eigen leven, en als het depressief wordt gaan de paden totaal veranderen. Ik heb een voorraad voor als dat gebeurt, maar zelf kan je doodgaan van de honger. En ik denk dat de goden wel om ons geven." zei Amaterasu.

Rowyn keek van Amaterasu naar de bomen. Als het waar zou zijn dan had hij weinig aan de steentjes. Toch kon hij zich niet verzetten om blij te worden. Behlave als hij dacht wat er zou gebeuren als Hades sterker zou zijn. Uiteindelij kwam daardoor een glimlach op zijn gezicht. Eignemlijk was het meer een grijns. ´´Hoe weet jij dat , heb je er ooit een gezien´´ vroeg Rowyn.

"Hoe weet jij zo zeker dat ze niet om je geven?" vroeg Amaterasu. Ze zei niet dat ze een kracht had, want ze wist niet zeker of ze dan veilig was. "Ik denk dat ze wel om ons geven omdat er licht is, we leven, de oogsten goed zijn." Ze had haar brood alweer op en keek nu al verlangend uit naar het middagmaal.

´´Omdat ik wel iemand ken die er eentje zag´´ zei Rowyn. Hij geloofde niet dat het door de goden kwam dat het goed ging. Ze profiteerden alleen van hun krachten en maakte er misbruik van. Automatisch pakte hij zijn zwaard stevig vast. Zo stevig dat het wel leek kapot te willen knijpen. ´´Maar als ik verder ga raakt het bos depresief dus kan ik dat maar beter niet doen´´ zei Rowyn. Hji liet het zwaar dweer los en probeerde ergens anders aan te denken.

Amaterasu knikte en zei toen "Heb je zin om mee te gaan inkopen doen?" vroeg ze opeens aan Rowyn. Nu moest ze eigenlijk wel gaan lopen, want Issun kon ze niet allebei dragen. Ach, het maakte haar niet uit, want dan had ze ook nog wat beweging op een dag. Ze keek even in de richting van haar huis.

Rowyn knikte maar rustig. Dan kon hij meteen wat eten halen. Al was het raar dt hij met iemand ging die hij net kende vond hij zelf. Maar pas als de zon onder was kon hij naar huis met Mars dus moest hij toch wachten. ´´Welke stad wil je heen´´ vroeg Rowyn rustig. Hij snapte ook eigenlijk niet waarom ze hem mee vroeg. Hij was niet de leukste gezelschap meer dat wist hij zelf ook goed.

"Ik had eerder een dorpje in gedachten." zei Amaterasu. "Als je even wacht haal ik een tas en geld." Ze liep niet in de directe richting van haar huis omdat Rowyn de plek niet hoefde te weten. Toen ze uit zicht was liep ze naar haar huis en binnen pakte ze geld en een goeie tas. Daarna deed ze haar huis op slot en zei tegen Issun, die haar was gevolgd. "Ik ga even weg, maar je moet hier blijven." Toen liep ze terug naar de open plek en zei "We kunnen gaan."

Rowyn keek Amaterasu na terwijl ze naar haar huis liep. ´´Wat dnk jij´´ vroeg Rowyn. Black vloog op naar hem e keek hem recht aan. ´´Ik dacht ook al zo´´ zei Rowyn met een halve glimlach. Black vloog weer snel terug naar zijn plek op het zwaard voordat Amaterasu terug was. ´´Dan gaan we´´ zei Rowyn rustig. Hij maakte een beleefd gebaar wat liet zien dat ze eerst moest gaan.

Amaterasu grinnikte en zei "Nou, ik heb liever dat we naast elkaar lopen." Ze liep resoluut op de jongen af en haakte haar arm om de zijne. "Als je het niet erg vind." zei ze glimlachend. Daarna begon ze langzaam te lopen in de richting van het dichtstbijzijnde dorp. Daar was de prijs redelijk.

Toen Amaterasu haar arm om Rowyn heen sloeg schoot snel het beeld van Mona door Rowyn zijn gedachten. Daarom liet hij haar al snel los. ´´Eigenlijk vind ik dat wel´´ zei hij rustig terwijl hij de andre kant op keek. Hij wou daar niet aan denken en schudde snel zijn hoofd even. Daarna keek hij terug naar Amaterasu met een emotieloze blik.

Amaterasu zuchtte en liep gewoon verder. Ze zou maar niet vragen waarom hij het erg vond. Waarschijnlijk wilde hij er toch niet over praten. Ze liep verder over een denkbeeldig pad, wat al lang ingesleten was in haar geheugen. Het zou een stevige wandeling worden, maar wel een leuke wandeling.

Rowyn was wel blij dat ze er niet verder op in ging. Hij zou waarschijnlijk toch amper antwoord geven. Toch viel de stilte wel raar vond hij zelf. Dus probeerde hij snel ergens op te komen waar ze over konden praten. Het minst pijnlijke onderwerp was waarschijnlijk zijn hobby´s dus begon hij daar maar over. ´´Heb je nog hobby´s´´ vroeg Rowyn rustig.

Amaterasu knikte vrolijk en zei "Ja hoor, genoeg." Ze dacht even na en zei toen "Bijvoorbeeld puzzels oplossen. Het maakt niet uit welke puzzels, ik kan ze uiteindelijk wel oplossen. Bedenk eens een raadsel." Ze keek even achterom naar Rowyn en glimlachde. Ondertussen maakte ze een kleine omweg zodat ze langs een prachtige waterval kwamen.

Rowyn was wel verbaast dat ze van puzzelen hield. Niet iedereen noemde dat een hobby maar zo erg vond hij het niet. Heel kort dacht hij na over een raadsel. ´´Oke, welk dier loopt smorgens op vier benen. Smiddags op twee en s´avonds op drie´´ zei Rowyn rustig. Dit raaadsel vond hij zelf wel flauw worden omdat hij het te vaak had gehoord.

Amaterasu dacht even na en zei toen "Een fantasiebeest." Ze wist niet wat het zou kunnen zijn, maar dit was hopelijk wel goed. Ze kwamen bij de waterval uit en ze vulde gelijk haar waterzak bij. Jammer genoeg kon je het water uit de bron bij haar huis niet drinken. Daarom liep ze vaak hier naartoe.

Rown keek verbaast naar de waterval. Hij vond het pactig al leek Amaterasu er wel gewend aan. Snel vulde hij mar ook zijn waterfles omdat die ook bijna leeg was. ´´Nope. Hij is best flauw maar het is een mens´´ zei Rowyn rustig. Hij wist nog goed dat het bij hem de eerste keer werd gevraagd en dat hij super boos werd omdat het zo flauw is. ´´S´morgens is er een baby die rond kruipt. S´middags is er een volwassene die gewoon rond loopt. S´avonds is er een oude opa of oma met wandelstok´´ legde Rowyn uit.

Amaterasu begon te lachen toen ze het antwoord hoorde. "Wat een grappig raadsel." zei ze lachend. Ze keek even naar Rowyn en liep daarna rustig verder. Ze waren al zeker een stuk verder gekomen en nog wat verder zouden ze het bos uit komen en het dorp in gaan. "Nou, een ander raadsel alsjeblieft." zei Amaterasu.

Roywn was wel een beetje blij dat ze er om lachte al wist hij niet waarom. ´´Ehm zo veel ke ik er ook weer niet´´ zei Rowyn terwijl hi er nog wel eentje probeerde te bedenken. Hij verdipte zich nooit goed in raadsels dus was het niet gek dat hij er niet nog een wist. ´´Sorry maar weet ik niet. Ik ben niet zo puzzelgek´´ zei Rowyn eerlijk.

Amaterasu grinnikte en zei "Ach, maakt niet uit." Ze keek om zich heen en zag dat ze bijna aan de rand waren. "We zijn bijna uit het bos. Het dorpje ligt eraan, dus we hoeven niet ver te lopen." Ze keek achterom naar Rowyn en vroeg zich opeens af waarom hij de goden niet vertrouwde. Misschien was hij wel depressief door hen.

Rowyn vond het niet erg als ze ver moeste lopen toch was hij lichtelijk blij dat zeer bijna waren. In het dorp was er minder kans dat hij verdwaalde. Toch hield hij een emotieloze blik en leit Amaterasu niets merken. ´´Dan kan ik dalijk wat eten´´ zei hij toch met een halve glimlach. Hij had eigenlijk al twee dagn niet gegeten maar dat bedacht hij net pas.

Amaterasu knikte en opeens waren ze uit het bos. Zelf schrok ze er niet meer van. Dat was wel gebeurd toen ze voor het eerste eruit kwam. Ze liep rustig door en groette een paar mensen die ze zag. Ze liep verder naar de winkels, maar bedacht zich toen dat Rowyn er ook nog was. Ze stopte en draaide zich om. "Daar is een herberg waar de waard je vast wel te eten wil geven." Ze wees ondertussen naar de andere straat.

Rowyn schrok er wel van dat ze opeens uit het bos waren. Maar hij was goed genoeg getraint om dat niet te laten zien. Hij zag dat Amaterasu hier vaak kwam. Dan was waarschijnlijk het beste dat hij een andere weg in sloeg dan haar. Hij had nooit goede invloed meer. ´´Oke dank je wel voor de weg te wijzen´´ zei hij terwij hij de goede straat in liep.

Amaterasu keek Rowyn na en vroeg zich nog steeds af waarom hij zo depressief was. Ondertussen liep ze naar de kruidenier en haalde de boodschappenlijst tevoorschijn. Issun was de twee ondertussen gevolgd, waarna hij een andere straat in liep en keek of er nog wat kinderen buiten wraen.

heel even met dit account
----------------------------------
Rowyn liep rustig naar een bakker toe. Ook al had Amaterasu wat anders gezegd het was slim dat hij het mee nam. Je kon nooit weten waneer je er vandoor moest rennen dus moet je er altijd voor klaar staan. Rustig liep hij helemaal voorbij de bakker een straat naar de kant van Amaterasu. Niet zo ver dat hij haar zag en liep de winkel binnen.