Argos - de bloemenrivier

Ayla zat op de rug van darrel, die zich rustig een weg door de felgekleurde bloemen baande. Lily zat nors op de schouder van ayla met een onbeschrijfbare, norse expressie op haar kleine kop. Ayla sprong van darrel af, en pakte onder haar felrode mantel twee zwaarden vandaan. Ze gooide een zwaard naar de centaur, die dit al aan had zien komen. Ayla rende op hem af, maar hij begon nuchter, te vechten, ook lily begon tegen Ayla te vechten, ze gooide stenen en takjes, naar ayla's hoofd. Ayla vocht met veel geweld van zich af. Toen ze klaar was klonk er een zucht van verlichting en darrel ging op de grond liggen, ayla zat tegen hem aan en lily voog door de lucht. '' Je word steed beter ayla'' zei darrel met een grijns

New
_______

Leo had al een tijdje langs de rivier gelopen maar toen had Narcissa een kant gekozen die kennelijk naar veel bloemen leidde. Niet dat ze het heel erg vond want hier kon ze even rust houden. Leo ging tegen een boom aanliggen en Narcissa liep naar het water en voelde of het koel was, ze deed haar best om niet al te veel bloemen te pletten.

Zelf zat Ethan aan de rivierkant. Mystic zat op zijn schouder in een klin nestj. Mim zat er naast en was trots dat ze nu niet meer zo klein was vergeten met de feniks. Ondertussen had EThan zijn trompet weer vast en begon een pachtig lied te spelen. Zoals altijd kwamen dieren op hem af door het geluid maar dat vond EThan niet erg.

Narcissa knielde neer bij het water en schrok toen ze in een keer een trompet hoorde, niet omdat het zo eng was maar gewoon omdat ze het niet verwachtte. Gelukkig viel ze er net niet in. Narcissa keek op en was benieuwd naar wie het speelde aangezien het erg goed was. Leo en Cio vonden dat ook want kennelijk wilde ze de muziek graag van dichtbij horen. Narcissa liep hen dus maar achterna.

Rustig speelde Ethan verder. Het was een blij liet zo als altijd bij hem. Uiteindelijk moest hij wel de laatste noo aan slan wat hij altjid jammer vond. Hij hield hem daarom extra lang aan. Daarna hield hij de trompet van zijn mond. Hij maakte een korte buiging voor alle dieren. De meeste gingen al weer weg maar natuurlijk bleven Mystic en Mim bij hem.

Leo en Cio waren sneller dan haar geweest en dus vond Narcissa ze pas nadat het geluid net gestopt was. Ze keek even en zag een jongen zitten. 'Mooi gespeeld.' zei ze tegen hem. Leo bleef bij haar zoals gewoonlijk. En Cio kwam op haar schouder zitten. Cio maakte even een goedkeurend krassend geluid erover.

EThan schrok wel een beetje van de stem die opeens hem complimenteerde. Hij draaide zich om enkeek glimlachend naar het meisje. ´´Dank je wel´´ zei hij beleefd en hijvond het ook echt fijn. Maar dat had iedereen wel op een compliment. ´´Ik ben trouwens Ethan´´ zei Ethan rustig . Hij stak zijn hand uit en wachtte tot ze zou antwoorden.

Narcissa deed een stap naar voren en schudde de hand. 'Narcissa aangenaam.' zei ze ondertussen tegen hem en ze keek hem even aan. Leo ging liggen en bekeek alles maar terwijl Cio even dihterbij Ethan vloog om hem te keuren maar kennelijk was alles goed want hij ging weer op Narcissa's schouder zitten.

sorry dat ik vraag maar welke dieren zijn er bij jouw ?
------------------------------
Ethan was blij dat hij niet als enigste voorstelde. ´´Aangenaam´´ zei hij met een glimlach. Hij vodn het wel toevallig dt er veel mensen waren die ongeveer het zelfde klonken. Nerissa, Narcissus en Narcissa. Maar hij kon het nog goed uit elkaar houden. ´´Mag ik vragen waar je vandaan komt´´ vroeg Ethan rustig.

Geen probleem hoor. Leo is natuurlijk een leeuw maar dan komt zijn romp tot ongeveer de hoogte van een paardenromp. En Cio is een grote zeearend.
_______

Narcissa glimlachte. 'Uit Sparta, en waar kom jij vandaan dan?' vroeg ze hem nieuwsgierig. Ze aaide Cio even en richtte daarna haar aandacht weer op Ethan. Achter zich hoorde Narcissa Leo gapen maar dat liet ze maar voor wat het was. Ze vond het in ieder geval een makkelijk te onthouden naam.

´´Ithaka´´ zei Ethan trots. Het was een prachtig eiland vond hij zelf nog steeds. Heel even dacht hij na wat hij allemaal wist over Sparta. Eigenlijk was het nietzo veel kwam hij achter. Hij keek even naar de zeearend en was eigenlijk wel benieuwd of het een geleide was. ´´Ehm dit klinkt misschien raar maar is die arend een geleide´´ vroeg ethan.

Narcissa glimlachte en knikte. 'Ja, Cio is mijn geleide.' zei ze tegen Ethan. Zo raar klonk het voor haar niet meer en ze was er zelfs erg blij mee, zo was ze veel minder alleen. Iets wat ze erg prettig vond om te zijn, met iets of iemand samen. Ze keek Ethan even aan. 'Hoezo?' vroeg ze hem en ze hield haar hoofd schuin.

Ethan glimlachde breed omdat hij blij was dat hij weer iemand van hun kant had ontmoet. Rustig wees hij naar izjn schouder waar Mim (vlinder) zat en Mystic (feniks) in een nestje van Ethan zijn schouder die hij had gemaakt. ´´Dat is Mim en Mystic mijn cadeaus van de goden´´ zei hij met ee glimlach. Mystic zag er niet uit als een rijdier maar die was pas nog herboren dus dat was logisch.

'Deze leeuw hier hoort ook bij mij. Leo is zijn naam.' zei Narcissa met een glimlach.Ze keek even naar Mim en Mystic en vond het beide mooie diren. Natuurlijk vond ze dat ook van haar eigen dieren. Ze glimlachte nog steeds, oude gewoonte en een goede vond ze. 'Welke kracht heb je dan?' vroeg ze Ethan.

Ethan kee met een glimlach naar de leeuw en daarna weer naar Narcissa. ´´Ik kam morphe´´ zie hij rustig. Zelf kon hij nog stedes niet helemaal vervormen maar hij kon bijna al de helft en dat was al knap vond hij zelf. ´´En jij´vroeg hij rustig terug. Hij wist het niet van Sparta wat raar was. Hij kende gewoon nog niemand daarvan.

'Metaal, maar ik kan nog niet heel veel. Maar het is nog goed genoeg voor het begin.' zei ze met een glimlach. Ze keek naar Ethan. Het was de derde persoon met morphe en eigenlijk had ze nog niemand anders met metaal ontmoet, iets dat ze soms bbest vreemd maar ook irritant vond. Ze aaide Cio maar.

´´Iedereen mot beginnen´´ zei Ethan met een glimlach. Om dat te laten zie stond hij op.´´Ik kan ok alleen maar tot hier´´ zei hij rustig. Hij consentreerde zich en zijn hoofd begon zich te vervormen naar die van een leeuw. Hij gromde een keer voor de lol voordat hij terug veranderde. Eigenlijk had hij nog niet veel verder geprobeert.

Gytha maakte iets los van haar ketting enmaakte er een stuiterbal van die ze stuiterde naar Ethan.'Wel vangen hea!.' zei ze met een grijns. Leo hoorde de brul en brul natuurlijk terug. Zoiets kon hij niet over zijn kant laten gaan vond hij. Cio kraaide naar Leo dat hij op moest houden. Meestal luisterde hij wel.

Ethan veranderde zin hand een slagbalhandschoen en ging klaar staan. (die waren er niet maar goed). ´´Wel god gooien´´ zei Ethn met een brede glimlach. Hij zou wel vangen als het niet heel fout werd gestuurd. Hij negeerde de brul omat hij toch al was terug verandert. Rustig wachtte hij af tot hi kon vangen terwijl hij behendg klaar stond.

Narcissa grijnsde. En gooide de bal, goed gericht naar Ethan. Misschien was het niet de hardste bal ooit maar hij kon er mee door vond ze. Een glimlachje speelde op haar lippen. Cio was van haar schouder af gevlogen en zat nu op een tak te kijken naar Ethan en Narcissa. Maar vooral geinteresseerd in het balletje.

Ethansprong ver in de lucht en ving de bal. Het was eigenlijk niet zo hoog als hij sprong maar toch deed hij dat. Daarna lande hij en pakte hij de bal uit zijn hand. Mim vloog op naar de aend en ging langs hem zitten. Mystic viel rustig in slaap ondanks de hobbels. Rustig gooide de Ethan de bal terug als een reactie. ´´Gezellig zo overgooien´´ zei EThan. Hij vond het best raar da hij bjna met een vreemde gooide maar hij vond het niet erg.

Narcissa grinnikte. 'Tja, je moet toch wat doen in je leven.' zei ze tegen hem met een grijns. Ze ving de bal redelijk goed vond ze en gooide hem weer terug. Ze liet hem een beetje stuiteren maar niet heel erg. Gewoon om hem te plagen. Daarna liet ze de bal weer voor wat het was, een bal met zijn eigen wil en weg.

´´Daar heb je gelijk in´´ zei Ethan glimlachend. Hij ving de bal weer hoe goed en slecht het kon. ´´Heb je trouwens nog andere hobbys danover gooien met een wild vreemde´´ vroeg Ethan glimlachend. Hij verwachtte niet dat het een echte hobby was van haar. Maar in grappen maken was hij goed in dus deed hij dat.

Narcissa grinnikte. 'Ja, verhalen vertellen aan kleine kinderen en reizen.' zei ze met een glimlach. Het klonk misschien een beetje vreemd maar voor haar was het heel normaal, en ze vond het nog leuk ook. Narcissa keek naar Ethan, ze wilde zijn reactie wel zien. 'En zo vreemd ben je toch niet?'

Ethan werd meteen blij toen hij het hoorde. ´´Echt an moet je een keer bij ons in het weeshuis langs komen. Iedereen zou wel blij zijn om een geod vehaal te horen. Ik beelt het meestal maar uit maar miscshien is een verteller wat handiger´´ zei Ethan met een brede glimlach. Hij vond het helemaal niet vreemd en het reizen gebeurde wel vaker bij mensen.