Nicea- Het Park

Aan de oever van de Bosporus ligt een park, dat ongeveer een kilometer langs het strand doorloopt en ongeveer eenzelfde afstand het land in. Het park is aangelegd door mensen, maar ziet er verwilderd uit en wordt al snel bos genoemd. Er zijn wel nog paden en speeltuinen, terrasjes en eetkramen. Kortom, een goede plek voor een dagje uit. In de talloze vijvers zwemmen vissen, eenden, zwanen en lepelaars. Door de bomen rennen eekhoorns, wasberen vinden daar hun holen en onder de wortels wonen veel konijnen.

Regels: Als je vecht, ga dan naar één van de oefen tereintjes.
Personen: Onbeperkt.

Macabre zwom de Bosporus over. Dave zag in de verte een park. "Daar gaan we heen," riep hij. Aetos krijste even. De arend zat op zijn schouder en keek met zijn scherpe blik vooruit. Zodra de hydra op het land kroop, sprong Dave van haar rug en rende naar het dichtstbijzijnde vijvertje. Hij trok zijn shirt uit en sprong er in. Toen hij weer bovenkwam, keek hij lachend naar Aetos, die hem bezorgd aan stond te kijken.

Kat liep door het park heen. Ze was een beetje in gedachte verzonken. Ze dacht aan hoe ze hier nu had kunnen spelen met haar dochter als Mark haar niet had afgepakte. Bird zat op haar schouder en tilpte een vrolijk deuntje. Drag vloog hoog boven haar. Ze liep naar een vijver en ging op en bankje zitten. Ze zag dat in het meer een jongen lag die aan het zwemmen was.

Dave keek even naar een meisje, dat naast het meer zat. Daarna dook hij rustig verder. Aetos ging ondertussen richting de vogel die op de schouder van het meisje zat. Je zag dat hij nieuwsgierig was. "Hallo," zei hij, in de Taal van de Vogels, dus alleen tegen de vogel. "Wie ben jij?" Hij probeerde geen Arends te praten, dat verstonden veel vogels niet.

kat zag dat er een arend op hun afkwam. Bird tjilpte vrolijk 'Hallo' terug. 'Ik ben Bird.' tjilpte ze verder. Ze was altijd heel vrolijk. Het tegenovergestelde van Kat maar dat maakte juist dat ze goed bij elkaar paste. Kat keek naar de jongen die in het meer zwom.

"Ik ben Aetos," zei Aetos trots. Hij klakte even met zijn snavel. Dave kwam weer boven en zag dat Aetos met een andere vogel aan het praten was. Hij klom op de kant en liep naar het meisje en haar vogel. "Valt hij u lastig?" vroeg hij, terwijl hij het water uit zijn broek stuurde. Hij wilde Aetos al bij zijn staart grijpen.

'Nee hoor.' zei Kat. Ze was het wel gewend dat Bird andere vogels aantrok en het stoorde haar allang niet meer. In het begin had ze het wel lastig gevonden maar nu niet meer. 'Zeg maar Kat hoor.' zei ze daarna. Ze werd liever niet met u aangesproken dan voelde ze zich zo oud.

"Oké, mevrouw, eh, ik bedoel Kat," zei Dave, terwijl hij een kleur kreeg. Respect voor ouderen werd hem altijd verteld. En Kat was duidelijk ouder. Macabre kwam nieuwsgierig dichterbij geslopen. "Dat is Macabre," zei Dave. "En ik ben trouwens Dave. En dit is Aetos." De meest rechtse kop van Macabre spuwde een beetje vuur. "Ze doen allemaal wat verschillends," zei ze meteen. Dat was ze gewend als een vreemde haar iets zag spuwen. "Van links naar rechts: Water, lucht, gif, bliksem, vuur, bloemen, nog eens gif, stenen en ijs."

Kat knikte verbaast. Ze had nog nooit iets zoals Macabre gezien. 'Nou ik bne dus Kat of Katherina en dit is Bird en hoog boven je vliegt Drag.' zei ze tegen hem. Ze keek nog steeds een beetje verbaast naar Macabre maar keek daarna snel naar Dave ze wou natuurlijk niet onbeleefd over komen.

"aangenaam," zei Dave, die naar boven keek en de draak volge met zijn hoofd. Hij werd er duizelig van, dus stopte hij maar en ging naast Kat zitten. "En waar kom jij dan vandaan?" vroeg hij nieuwsgierig. "ik kom van Kreta, uit Minos. Maar nu woon ik ergens anders." Macabre schudde haar negen koppen.

Kat lachte. 'Ik woon in Sparta. Heb ik ook altijd gedaan.' zei ze tegen hem. Dat was waar alleen had ze soms wel gereisd maar haar thuisbasis was altijd Sparta geweest. Altijd hetzelfde knusse appartement. Ze had het niet kunnen verkopen teon ze samen was gaan wonen dus had ze het gehoudne. Maar dat vertelde ze allemaal niet want daar was hij nog te jong ovoor dacht ze.

"Cool," zei Dave opgewonden. "Ik heb nog nooit iemand uit Sparta gezien." Hij moest zichzelf in bedwang houden om Kat niet van alle kanten te gaan bekijken, bevoelen of zelfs te beruiken. (Ja, ik weet, ik verzin nieuwe woorden) Macabre zag zijn verlangen en moest lachen. Een hysterisch gelach dat negen keer weer klonk.

NErissa keek een beetje bevreemd naar Dave. Hij was ontzettend ethousiast en da werkte eigenlijk wel een beetje aanstekelijk. Ze hoorde Macabre lachen wat apart klonk door haar vele koppen. Daarna keek ze weer naar Dave ze wist even niets te zeggen tegen hem.

"Sorry," zei Dave, die het gevoel kreeg dat hij rood werd tot over zijn oren. "Ik heb gewoon nog nooit iemand uit Sparta gezien. Buiten Kretanen ken ik alleen iemand uit Ithaka." Aetos keek hem spottend aan en Macabre kwam bij van het lachen, ze had alleen een veelvuldige hik.

Kat lachte even kort. 'Maakt niet uit hoor. Ik vind het niet erg als mensen nieuwschierig zijn.' zei ze oprecht. Ze had er alleen een hekel aan als die mensen dingen uit haar probeerde te krijgen wat ze niet wou vertellen. Zoals over haar kind.

"Mooi," zei Dave. "Maar ik zal het niet meer doen." Hij stuurde wat water in de monden van Macabre, zodat ze op zou houden met hikken, wat heel irritant is als je het negen keer tegelijk hoort. Aetos zag het met lede ogen aan, hij wilde iets doen om deze twee zich niet voor schut te laten zetten.