De zangvogelrivier --- Troje

Nerissa keek even naar Gilan en zijn handen. 'Nog wat beleefd dat laatse tijd?' vroeg ze toen aan hem. Ze was de laatste tijd steeds nieuwschieriger aan het worden. Toen bedacht ze zich dat Gilan nog niet wist dat ze bij hades hoorde maar dat zou ze straks wel vertellen.

"Een drama rond een meisje," zei Gilan. Hij hoopte dat Nerissa aan zijn lichaamstaal zou zien dat hij geen zin had om er verder op in te gaan. Hij zuchtte toen hij dacht aan Dawn en Narcissus. "En jij?" vroeg hij maar om een huilbui te voorkomen.

Nerissa knikte. Dat leek haar heel rot maar ze kon er ook niets aan veranderen. Ze had niet het idee dat hij behoefte had om er over te praten. 'Neeh niet echt. Ben alleen iemand tegen gekomen en ben daardoor overgestapt.' zei ze voorzichtig. Ze hoopte niet dat hij boos zou worden.

"Oh," zei Gilan rustig. Het feit dat Nerissa hem nog niet had aangevallen, maakte het goed. "Waarom?" vroeg hij. "Ik bedoel, het was toch goed bij de goden." Hij lette nu wel wat meer op met wat hij zei. Eén verkeerd iets kon mensen vaak al aan het wankelen brengen.

'Voor jou mischien wel maar ik was het zat dat ze mijn hele leven beheerste.' zei Nerissa. 'Ik heb verschrikkelijke dingen mee gemaakt en ik had het idee dat het niet beter werd ook al was ik bij de goden.' zei ze eerlijk tegen hem. Ze was niet van plan hem proberen over te halen maar wou het hem wel goed uitleggen.

"Ach ja, ieder zijn eigen mening," zei Gilan filosofisch. "Maar je hebt me nog niet aangevallen, dat zegt wel wat." Hij was niet van plan Nerissa over te halen weer terug te komen. "Weet Ethan het al?" vroeg hij en meteen keek hij vreemd op. Waarom moest hij dat weten?

Nerissa had nog helemaal niet over Ethan nagedacht. Ze had zo het idee dat hij het niet zo zou opnemen als Gilan maar dat wist ze ook niet zeker. 'Nee hij weet het nog niet hoezo?' vroeg ze aan hem. Ze was eigenlijk een beetje verbaast dat Gilan dat wou weten. 'En jij gaat het hem ook niet vertellen. Dat doe ik zelf wel.' zei ze waarschuwend tegen hem.

"Nee, ik zal niks zeggen," zei Gilan. "En ik weet zelf eigenlijk ook niet waarom ik het vroeg." Hij wilde niet zeggen dat Ethan verliefd op haar was geweest maar nu voor Clio had gekozen. Hij werd rood tot in de puntjes van zijn elvenoren. Hij durfde Nerissa niet aan te kijken, bang dat hij dan in lachen uit zou barsten.

Ho volgens mij mis ik iets... Ethan verliefd??
___________________________
Nerissa keek naar Gilan. Ze zag dat hij helemaal rood werd. 'Wat is er?' vroeg ze aan hem. Als hij nou ging zeggen dat er niets was geloofde ze hem toch niet omdat hij zo rood werd. 'En zeg niet dat er niets is want ik zie aan je dat er wel iets is.' zei ze tegen hem.

Lees de tuinen van zeus maar. Ik weet niet precies waar het staat. En anders zijn het de velden in Korinthe.

"Dat is iets wat Ethan je moet vertellen," zei Gilan verlegen. "Hetzelfde als dat jij zelf moet vertellen dat je over moet stappen." Hij vroeg zich af hoe Ethan zou reageren als Nerissa het vertelde. Hij zou hem steunen als het hem moeilijk verging. Net als hij ongeveer had gedaan met het probleem rond Dawn.

oo ik ga even zoeken
________________
'ik vraag me af of Ethan daar echt problemen mee heeft maar goed dat maakt niet uit'.' zei ze tegen hem. Ze vroeg zich af wat er met Ethan was wat zij niet mocht weten. Ze vroeg zich af of het belangrijk was maar daar kon ze nu niet achterkomen.

"Sorry dat ik niks zeg," zei Gilan. "Maar dat is gewoon iets tussen twee goede vrienden. Ik wil dat niet verbreken door het nu te zeggen. Ik hoop dat je het begrijpt." Hij keek Nerissa aan en liet zijn ogen spreken met zijn emoties. Hij wilde het echt niet zeggen, dus deden zijn ogen dat ook niet.

'Oke.' zei Nerissa. 'Ik weet niet of je het wilt vertellen maar denk je dat Ethan boos wordt als hij hoort dat ik ben overgestapt?' vroeg ze aan hem. Hij zou dat vast weten want hij en Ethan waren goede vrienden dus hoopelijk zou hij het ook vertellen.

"Nee, ik denk het niet," zei Gilan. "Het ligt eraan hoe je het brengt. Als je op hem afloopt en zegt: 'Hoi Ethan, ik ben overgestapt.' dan zou hij vooral schrikken. Maar verder zou ik het echt niet weten." Hij zuchtte. Misschien dat Ethan dan alleen maar denkt dat hij een goede keus heeft gemaakt met Clio, dacht hij.

NErissa hoopte maar dat Ethan niet al te boos zou zijn. Ze vroeg zich ook af wat Gilan niet wou vertellen en dus wat er zo belangrijk was met Ethan. Ze moest hem snel maar eens opzoeken want ze was benieuwd en hij verdiende de waarheid over haar.

Gilan zuchtte nogmaals. Het leven was af en toe best moeilijk. Hij moest eens naar de tempel van Zeus gaan, of naar zijn tuinen. Om weer even eer te bewijzen. Misschien dat er dan geen vervelende dingen meer zouden gebeuren.

Nerissa keek even naar Gilan. Ze had weer even tijd voor zichzelf nodig. 'Ik moet nu maar weer eens gaan.' zei ze tegen hem. Ze dacht na over wat er met Ethan zou zijn en na over haar keuzen. Nog steeds was ze blij dat ze hem had gemaakt en ze hoopte echt dat ethan het zou begrijpen.

"Yep, ik stap ook maar weer eens op," zei Gilan. Hij klom op Felix en die liep de rivier weer in. "Doei," zeiden ze opgewekt tegen Nerissa. Daarna ging Gilan verder met het oefenen met dierenkoppen.

'Doeg.' riep Nerissa nog terwijl ze naar Artim liep. Ze steeg op en Artim vloog de lucht in. Ifly zat op haar schouder en zo vloog ze weg. Ze zou later Ethan nog gaan zoeken maar nu moest ze eerst tijd voor zichzelf. Echt voor zichzelf.