Kabuki liep richting de jongen, steeds langzamer. Toen ze 2 meter van de zittende jongen verwijderd was kneep ze haar ogen fel dicht en begon te praten '' Ik ben Kabuki, ik woon in een dorp van twee huisjes, in het andere huisje woont narcissus '' ze deed haar ogen even open en wees naar narcissus. '' Er zijn geen huisjes meer, maar je kan best bij ons in het dorp komen wonen, als je daar behoefte aan hebt.'' Ze deed haar ogen open, en viel gelijk flauw. Masuyo die dit al verwacht had sprintte richting kabuki en ging opgerold om haar heen liggen. Niemand zou bij haar kunnen komen aangezien masuyo de jongen met een opgetrokken lip aankeek, iets wat niet veel goeds betekende. Masuyo gromde heel hard, en zielig en viel daarna in slaap